dinsdag 19 januari 2016

Vreemde krachten

Soms snap ik niks van mijn apparaten. Neem nou mijn strijkijzer. Daar heb ik niet zo'n hechte band mee. Ramen wassen en strijken, daar heb ik de meeste hekel aan. Maar ja, het moet wel gebeuren. Strijken iets vaker dan ramen wassen. Tenminste, in een grijs verleden, toen we nog in Bunschoten woonden, waste ik zo'n beetje elke week mijn ramen. Ik had van een buurvrouw gehoord dat dat zo hoorde... Bunschotense/Spakenburgse vrouwen stonden er om bekend dat ze zo schoon en netjes waren, toch? Daarom werkten er ook zoveel op Paleis Soestdijk!
Inmiddels ben ik iets meer in de realiteit beland. Als ik één keer in het half jaar mijn ramen was, dan is het mooi.
Dus ja, strijken, dat moet iets vaker. Maar wel zo min mogelijk. Overhemden, nette broeken en mijn eigen bloesjes. Dat is het zo ongeveer.
Had ik vanavond eindelijk moed gevat om de stapel weg te werken, die al een week over een stoel hing, krijgt mijn strijkijzer na het eerste overhemd al kuren. Hij koelde steeds verder af, terwijl ik de knop echt wel heet had staan. Het water, ik heb een stoomstrijkijzer, druppelde eruit. Dat klopt niet! Ard draaide hem op heet, hij sprong aan en warmde weer op. Zo heet, dat ik bijna de overhemden schroeide. Waarop ik het apparaat steeds kouder moest zetten.
Vreemd geval. Ik vertrouw het niet helemaal meer. 't Is net of het ding omgekeerd werkt. Of alleen nog maar heel heet kan. Het is ook al een ouwetje. Gekocht toen we nog in Genderen woonden. Dat is pas een grijs verleden! 1998 ofzo...
Mijn strijkijzer daarvoor spatte vonken toen ik aan het strijken was. Nou, ik wist zeker dat dát niet klopte. Hoog tijd voor een nieuwe.
Dan gaat het nu waarschijnlijk tijd worden voor een volgende, ben ik bang.

Zo gebeurde het eens, nog langer geleden, dat ik bij mijn ouders in de winkel was. Boven hadden we een keukentje. Dat keukentje had een roestvrijstalen aanrecht. Daarop stond een koffiezetapparaat.
Ik had er water in gedaan en koffie en het hele geval aangezet. Steunend op het aanrecht, voelde ik allemaal prikkels in mijn handen. Waarop ik vroeg: Kan het zijn dat er stroom door het aanrecht gaat? Klopt het dat het prikkelt?
Oeps, nee, dat klopte niet... tijd voor een nieuw koffiezetapparaat. Tja, er komt een keer een eind aan de levensduur van die dingen. En dat eind is soms een tikkeltje spectaculairder dan je verwacht.

Geen opmerkingen: