zondag 27 september 2015

Moeilijk...

Vooruit, toch maar even een blog eruit persen. Soms heb je van die weken die voorbij kabbelen. Waarvan je achteraf denkt: wat hebben we nou eigenlijk gedaan. Daarbij, niet alles is geschikt om het internet op te gooien :)

Dus, een opsomming van de normale dingen die het leven hier soms zo hectisch maken.
Alles gaat normaal op school. Arjan doet goed zijn best in Havo 4. Ik ben best verbaasd over hoe snel de jaren voorbij vliegen. Het lijkt net of ik dat aan Arjan goed kan zien. Pas was het nog een kleuter, die al briefjes aan zijn juf (Henriëtte) schreef en nu nog even doorbijten, dan heeft hij zijn voortgezet onderwijs diploma. Steeds meer is te zien in welke richting hij zich ontwikkelt. Computers zijn zijn grote passie. Hij heeft een paar afdankertjes cadeau gekregen, een jaar of 2, 3 geleden. Die heeft hij uit elkaar gehaald, gepast en gemeten, weer in elkaar geknutseld. Van alles uitgeprobeerd. Tot ons aller opluchting zonder schokkende gevolgen voor ons internet. Met als eindresultaat dat hij nu, zoals zijn rector het tegen Ard zei, "meer weet van computers dan wij allemaal bij elkaar". Inmiddels knutselt hij websites, motiveert Thijs ook om daarmee bezig te gaan. Heeft af en toe tijd om naar judo te gaan en daar met grote regelmaat zelfstandig een les te geven. Oftewel, ook hij heeft het in zich om kennis op een leuke manier over te brengen.
Grappig om te zien hoe onderwijs in ons gezin een item is. Want Ellen mag op haar school voorleesles geven aan jongere kinderen. Ze vindt dat heel leuk om te doen, vergaart her en der haar kennis daarover om het ook leuk te houden en de kinderen te motiveren om te leren lezen. Verbazingwekkend als je bedenkt hoe ze zelf met heel veel doorzettingsvermogen haar "AVI-uit" heeft gehaald.
Afgelopen vrijdag kwam er een meisje uit Ellen haar klas, Qiony, mee.
Ze hebben een opdracht gekregen voor Spaans. Samen gingen ze daarmee aan de slag, op weg geholpen door Arjan (als we die toch niet hadden...). Het lukte prima, afgaand op Ellen haar oordeel. Vervolgens hebben de meiden zich met veel plezier door de rest van het huiswerk heen gewerkt. Een goeie combinatie, die twee. Ik hoop dat Ellen aan Qiony ook in de klas meer gaat hebben en andersom. Wat steun kunnen ze allebei wel gebruiken om het jaar leuk door te komen. Ik zal het zeker stimuleren.
Ondertussen hadden we nog een klein gastje, vrijdagmiddag.
Baby Pien van Anton en Minke. In april zijn zij, na een jaar Curaçao, terug naar Nederland gegaan. In mei is Pien geboren en nu waren ze hier met vakantie. Natuurlijk was het heel leuk voor hun om de kleine meid te showen en nog wat dingen te doen die in het afgelopen jaar niet gelukt waren. Zoals een duik naar de Superior, een wrak bij Otrobanda. En zo hebben wij op Pientje gepast. Ging prima, wat mij betreft. Beetje spelen, beetje knuffelen, beetje slapen, beetje water drinken uit een flesje, die 2 uur waren zo om!

Voor de rest zien we met het hele eiland, behalve waarschijnlijk de toeristen, uit naar het regenseizoen. Het is zo heet, al waait het nog steeds wel redelijk. Als we 's morgens uit bed komen is het al 30 graden in huis. Kun je nagaan wat het aan het eind van de middag is. Zeker in de slaapkamers aan de zonkant. Heerlijk als dan 's avonds de zon ondergaat en de koelte van het donker invalt. Relatieve koelte, dan welteverstaan... Volgens de meteo moeten we nog even doorzetten tot oktober. Ik ben bang dat ze dan wel bedoelen eind oktober, want het klinkt niet alsof we vanaf 1 oktober, dat is deze week, de temperatuurdaling kunnen verwachten. Maar goed, het einde is in zicht, zullen we maar denken.

Ach, achteraf viel het toch nog wel mee en was het niet zo moeilijk om dit blog te vullen... Zo zie je maar weer, soms moet je er gewoon even voor gaan zitten, dan borrelt er van alles naar boven.

zondag 20 september 2015

Curacao Clean Up


Zaterdag was Curacao Clean Up-dag. Omdat Ard en Arjan vrijwilliger zijn bij de Sea Turtle Conservation Curacao, waren ze gevraagd om mee te gaan naar Klein Curacao waar zo'n 130 mensen zouden gaan schoonmaken. In totaal hebben er zo'n 2500 mensen op heel Curacao meegedaan aan de schoonmaak. Ellen en Thijs mochten gelukkig ook mee, voor beide was het de eerste keer dat ze naar Klein Curacao zijn geweest. Met de boot vaar je er in 1,5 uur heen. Het is een onbewoond eiland, maar dat neemt niet weg dat er heel veel rommel aanspoelt. Daardoor raken de stranden bedekt met vuil en hout en kunnen de schildpadden niet meer nestelen. Een schone kustlijn is enorm belangrijk en daar is de Turtle Conservation wekelijks mee bezig, maar nu dus met deze actie ineens met heel veel mensen. Elk project heeft sponsors, hier waren de Citro (reddingsbrigade), Defensie, de VKC, Carmabi, de Mermaid en de Miss Ann (Charters naar Klein) de hoofdsponsors, samen met Totto en de Venex. Dat is de vereniging van Venezolanen op Curacao. 


Ard had een groep van deze mensen onder zijn hoede. De hele groep is in 4 groepen verdeeld die ieder een deel van het eiland voor hun rekening hebben genomen. Met vereende krachten zijn ze een heel eind gekomen, het ziet er allemaal een heel stuk schoner uit nu!   



Arjan: Voor mij was dit al de derde keer. De zee was rustig, geen dolfijnen of schildpadden gezien deze keer. Natuurlijk wel wat vliegende vissen die Thijs en Ellen ge-wel-dig vonden. Ze deden zelfs wie er het meeste zag... We gingen met de Mermaid, het derde schip waarmee ik naar Klein Curaçao ging, en omdat deze zo groot is, voelde je heel weinig van de zee, die toch al rustig was. 


Aangekomen op klein Curaçao verdeelden we ons in meerdere groepen. Thijs ging niet mee met ons. En dat was uiteindelijk een verdraaid goede keus... Trekker rijden anyone? Omdat we met zo veel deelnemers waren konden we heel veel opruimen. Dit was echt iets om met de groep trots op te zijn. 



De Cougar was 3 keer gekomen, een keer bij een andere groep en twee keer bij ons. Maar als hij vaker had kunnen komen hadden we hem nog wel een paar keer kunnen vullen :). 



Hierna was er niet veel bijzonders meer, een paar foto's maken, een beetje zwemmen, van de boot afspringen en genieten. De terugweg verliep ook zonder enige problemen of verrassingen. Thijs zei nog: "toch wel fijn als alles goed gaat." We kwamen wel wat later aan, waarna we de vuilniszakken in een container gooiden en naar huis gingen om eens lekker te douchen.

Thijs: Ik mocht op de trekker zitten. Op de terugweg mocht ik de trekker besturen en opa liep naast de trekker. We hebben bij de palapa's van de Mermaid nog gechilled en lekker gegeten. Ik had patia, banaan, worstjes en een mandarijn gegeten. Ik heb de zakken gesjouwd, eerst moesten de kapotte zakken in nieuwe zakken, daarna reden we ze met de trekker naar het kleine bootje en die bracht ze naar de grote boot. We hebben een heleboel zakken met de Mermaid meegenomen terug naar Curacao.   

                                     

Na een lange tijd werken hadden we vrij. We gingen zwemmen met z'n 3-tjes.
We gingen naar de boot. Ik vroeg of ik er af mocht springen.en ja het mocht! We mochten van het hoogste randje af en we zijn nog gefilmd door een drone, De film komt later nog op Facebook.
Het was sowieso een leuke dag, ik vond het leukste nog de vliegende vissen, maar die hebben we niet op de foto. We hoopten op dolfijnen en schildpadden, maar die hebben we helaas niet gezien.

Ellen: we gingen op de boot en toen we net weg gingen mochten we broodjes pakken en we konden ook thee en coffee pakken. Toen we op zee waren zagen we vliegende vissen. Toen we aan kwamen begonnen we bijna gelijk met op ruimen en we waren in 3 groepen gesplit en toen team Ard naar de plaats gingen zagen we 3 nesten van schilpadden en 2 die een hadden gegraven maar toch niet eitjes hadden gelegd. Toen we klaar waren gingen we eerst wat eten en toen gingen we zwemmen.




dinsdag 15 september 2015

Beestenboel

Hoe het afliep met de muizen...
Van een diervriendelijk iemand kreeg ik de tip dat muizen niet van theezakjes houden. Oké, we drinken genoeg thee, dus dat proberen we uit.
Inderdaad, ze houden niet van theezakjes. In Nederland kun je dan bij het gaatje waar ze door naar binnenkomen een theezakje leggen, probleem opgelost.
Hier staat de deur ten allen tijde wagenwijd open. Ik had theezakjes op de plek gelegd waar ze naar binnen glipten, maar na enig nadenken liep het muisje, door mij bespied, met een boogje om de theezakjes heen. Tja, dat kun je verwachten.
Maar evengoed hebben de theezakjes mij geholpen. Want de muis, de enige die overgebleven was, kroop elke keer achter hetzelfde kastje. Dus heb ik aan de ene kant een stapel gebruikte theezakjes gelegd
en aan de andere kant de muizenval met pindakaas besmeerd. Het duurde wel een dagje, maar toen, vroeg in de avond, klapte de val dicht.
Muis dood. Einde verhaal. Conclusie: theezakjes werken en een muizenval ook.
Ik heb geen foto meer gemaakt van de muis in de val...

Verder kregen we op facebook dit verhaal door, over het schildpadden event van afgelopen zaterdag. Het is leuk om dit te delen.

miss Mermaid (rood) hangt nog rond Klein Curacao maar de ander is vertrokken...
Persbericht Carmabi 14 September 2015
Omzwervingen Curaçaose zeeschildpadden vanaf nu per satelliet te volgen
In de afgelopen week is er een samenwerking van start gegaan tussen Carmabi, de RijksUniversiteit Groningen (RUG) en IMARES. Prof. Dr. P.J. Palsbøll (Rijksuniversiteit Groningen; RUG), Dr. L.E. Becking (IMARES-WUR) and Dr. M.J. Christianen (RUG) hebben in mei 2014 van het Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) fondsen ontvangen voor een vierjarig onderzoek naar de ecologie van Caribische zeeschildpadden. Alle zeeschildpadsoorten zijn bedreigde of kritisch bedreigde diersoorten die middels internationale verdragen worden beschermd.
Om de bescherming van zeeschildpadden zo efficiënt mogelijk uit te voeren is informatie nodig die momenteel voor de voormalige Nederlandse Antillen amper voor handen is. Hoewel zeeschildpadden door het hele Caribische gebied rondzwerven, zijn er bepaalde plaatsen waar ze graag uithangen. Onder andere enkele belangrijke nest- en foerageergebieden rondom de zes Nederlandse eilanden in het Caribische gebied. In het huidige onderzoek zal middels ecologische experimenten, satellietzenders en moleculaire technieken gepoogd worden de zeeschilpadpopulaties rondom de eilanden nader in kaart te brengen en te bepalen of deze populaties groeien danwel kleiner worden en met welke andere populaties zij in contact staan. Ook worden in het onderzoek de bedreigingen meegenomen voor de zeeschildpaddenpopulaties, zoals de gevolgen van klimaatverandering op habitats van kritisch belang voor bepaalde soorten, zoals zeegrasvelden en koraalriffen. De resultaten van het onderzoek zullen bijdragen aan het verbeteren van de bescherming van zeeschildpadden op de voormalige Nederlandse Antillen.
In het kader van dit onderzoek bezochten Dr. Marjolijn Christianen en Jurjan van der Zee, beide verbonden aan de RUG, en Gielmon Egbreghts van Sea Turtle Conservation Bonaire afgelopen week Curaçao. Samen met Sabine Berendse (CARMABI en coordinator voor WIDECAST, een internationaal netwerk voor zeeschildpadonderzoek) en Pieter de Geus (dierenarts betrokken bij het Sea Turtle Conservation Curaçao project van CARMABI) hebben ze enkele dagen op Klein Curaçao doorgebracht. De expeditie was erg geslaagd, want er is bij twee verschillende groene schildpadden succesvol een satellietzender geplaatst. De zender bestaat uit een klein kastje met een antenne die de plaats van de zeeschildpad aan een satelliet doorgeeft als deze boven water komt om adem te halen, waardoor hun migratieroutes het komende jaar online te volgen zullen zijn.
De eerste zeeschildpad die een zender heeft gekregen is “Miss Mermaid” genoemd, naar Mermaid Boattrips die het hele seizoen van 2015 het zeeschildpaddenproject van CARMABI ondersteunen door twee keer per week twee onderzoekers, alswel het gehele team voor de satellietzenderexpeditie, mee nemen naar Klein Curaçao in het kader van het schildpaddenonderzoek. Als klap op de vuurpijl heeft Marjolijn Christianen nog een extra satelliet tracker aan het Sea turtle conservation Curacao project Carmabi gedoneerd. Het doel is om deze tracker zo spoedig mogelijk te proberen te plaatsen op een derde zeeschildpad.
Naast het plaatsen van de satellietzenders op Klein Curacao, werden verschillende zeeschildpadden en mariene habitats onderzocht die van belang zijn voor zeeschildpadden op Klein Curaçao en bij Ascencion en Wacawa. Er werd gehoopt tenminste 20 schildpadden te kunnen onderzoeken, maar uiteindelijk is het gelukt, om maar liefst 32 schildpadden te onderzoeken door de fantastische ondersteuning van de vrijwilligers van het Sea Turtle Conservation project. Alle onderzochte schildpadden bleken in een goede gezondheid.
Er wordt door zowel CARMABI als door het team van de RUG teruggekeken naar een succesvolle start van een langdurige samenwerking voor het onderzoek naar zeeschildpadden op Curaçao.
deze schildpad heeft de naam Miss Mermaid gekregen

zondag 13 september 2015

Natuurlijk

De week is weer voorbij gevlogen. Hoogste tijd om dan nu even een verslag te doen.
Afgelopen dinsdag hebben we Harm weer uitgezwaaid. Twee weken hebben we van elkaars gezelschap genoten. Wat was het fijn om uitgebreid bij te praten!

Woensdagavond hadden we een ouderavond voor Ellen. Het gaat daar niet goed in de klas. Dat begrepen we al van Ellen. Ze vindt het helemaal niet leuk. De juf moet veel waarschuwen, kinderen luisteren niet, maken hun huiswerk niet. En Ellen vindt weinig aansluiting in de klas. Dan merk je ook dat ze toch gewend was aan haar oude klas, ook al veranderde daar elk jaar wel wat aan.
Het is niet anders, ze zal het er mee moeten doen dit jaar. Meester Wendell uitte hun zorg over het gedrag van veel leerlingen. Gelukkig weten we dat Ellen daar niet bij hoort. Ze weet zich in de klas prima te gedragen.
dat is thuis wel eens anders... zie hier :) samen gekke bekken trekken met Marjolein
Vrijdag nam ze haar toetsen mee van de afgelopen tijd. Heel veel goede cijfers! Heerlijk voor haar zelfvertrouwen.
Nu heb ik voor morgen een gesprek met haar leraar Papiaments (en Spaans). Ellen vindt hem geweldig. Vorig jaar ook al, toen had ze hem alleen voor Spaans. We gaan het er over hebben hoe we Ellen kunnen helpen om wat sneller vooruit te gaan voor Papiaments, zodat ze daar bij de EFO beter doorheen komt.
Ik ben heel benieuwd naar zo'n lieve meester...

Zaterdag zijn Ard en Arjan met Carmabi en de Sea Turtle Conservation Curacao op pad geweest. Er loopt een project om schildpadden in de gaten te houden. Kijken hoe hun gedrag is, wat ze doen nadat ze eieren hebben gelegd, waar ze naar toe gaan als ze de wijde wereld in trekken. Want schildpadden gaan op een gegeven moment echt de hele wereld rond, als het goed is. Vandaar ook dat al die rotzooi in de zee zo slecht voor ze is. Ze krijgen plastic om hun schild, dat daardoor vervormd of ze slikken plastic in, dat is natuurlijk helemaal slecht voor ze. Eén op de 200 schildpadden wordt maar volwassen! Dus belangrijk onderzoek... Van wege het belang van het onderzoek en de kwetsbaarheid kunnen we nu nog geen uitgebreid verslag doen van de activiteiten en zijn we een beetje zuinig met de 'plaatjes bij de praatjes'...

Ze hebben het erg leuk gehad en het was zeer succesvol. De schildpadden zijn gemeten, gewogen en van een tag voorzien, zodat ze gevolgd kunnen worden. Daarbij merkten ze op dat de beesten bijzonder gezond eruit zagen. Kijk, dat is fijn om te horen! Ard en Arjan zijn vrijwilliger bij de Turtle Conservation en omdat Arjan ook de training gevolgd heeft, zijn ze nu regelmatig op pad om schildpadden te monitoren en de nestgebieden optimaal te maken.





Ellen, Thijs en ik zijn op een andere manier voor de natuur bezig geweest: wij hebben meegelopen met een protestmars tegen de vervuiling door de Isla. Het blijft een gevecht tegen de bierkaai, maar ergens zal het kwartje toch een keer gaan vallen? De raffinaderij moet schoner (kost heel veel geld) of sluiten (kost ook geld). Als je dan weet dat er zulke mooie plannen op de plank liggen, plannen om het hele gebied schoon te maken en er een groene stad te bouwen. Dan snap je niet dat de regering die knoop niet doorhakt. Even door de zure appel heen bijten van de sluiting en dan gaan opbouwen.
Nog drie jaar, dan loopt het huurcontract af van de PDVSA, zij huren de raffinaderij van Curaçao. Het is een Venezolaans bedrijf. Venezuela heeft in elk geval geen geld om de raffinaderij te moderniseren, dat is voor iedereen wel duidelijk. En Curaçao heeft dat geld ook niet... Er zijn geen nieuwe gegadigden gekomen, voor zover we weten.
Dus hebben we in elk geval gister meegelopen om te laten zien dat het zo niet langer kan. Op die manier kunnen wij ons steentje eraan bijdragen.

en wij waren niet de enigen

woensdag 2 september 2015

Cappuccino, niet helemaal frozen....

Laatst stond er een leuk stukje op facebook: hoe je frozen cappuccino maakt.
Nu zijn we hier dol op frozen cappuccino, dus dat was iets om uit te proberen. Het was een beetje zoeken naar de juiste verhoudingen, maar inmiddels kan ik het heel aardig en smullen we er van. Behalve Ellen, want die lust het niet.
5 schepjes koffie, 2 cups kokend water, suiker erbij en laten afkoelen

dan een uurtje in de vriezer, zodat het lekker koud is, dan doe ik er geen ijsblokjes meer in

scheut melk erbij

de blender aan

op hoge snelheid, zodat het lekker gaat schuimen, jammie....

in een beker gieten en een beetje cacao erop doen


Thijs heeft een grote beker gepakt, zo lekker vindt hij het

Regelmatig trakteren we onszelf, zo aan het eind van de middag, op zo'n lekker bakkie!
Dat hebben we best wel verdiend, vinden we. Want er wordt hier heel hard gewerkt, 's middags. Vanmiddag was Ellen naar tante Anja, voor bijles. En Thijs moest nog zijn taal afmaken. Hij krijgt vrijdags het huiswerk op voor de hele week. Dat is dan een heel rijtje. Ik denk dat het de bedoeling is dat ze leren plannen. Dat komt wel goed, als ik maar kan plannen... Thijs zou het liefst tot woensdag wachten en dan alles gaan maken/leren. Aangezien ik wel kan zien dat dat nooit in één middag goed komt, beginnen we de strijd al vrijdagsmiddags. Het kwartje zal wel een keer vallen, neem ik aan. Dat hij inziet dat mijn strategie nog zo gek niet is.
In elk geval zei hij vanavond aan tafel al heel trots dat hij alles gedaan heeft voor morgen. Waarop ik hem vroeg: En, hoe voelt dat?
Hij grijnsde breeduit en zei: Heel goed!
Kijk, dat is al een goed begin. Zo doorgaan.

Vanmorgen las ik dat mijn zusjes Bernadette en Ingeborg een ticket geboekt hebben voor Curaçao. Yeah!! Het is nog heel lang wachten, ze komen pas in maart. Maar dan hebben we tenminste ook nog heel lang voorpret. Kan ik alvast bedenken wat we in elk geval moeten gaan doen. Heel veel bijkletsen, dat in de eerste plaats. Shete Boka, het mooiste plekje van Curaçao. Een wandeling van Boka Sami naar Vaerssenbaai. Fort Nassau. Fort Beekenburg met het Quarantainegebouw. De Handelskade.