Hoog tijd voor een update. Afgelopen dinsdag is Samuël geopereerd. Een spannende gebeurtenis omdat het een grote operatie is en omdat zijn gezondheid sowieso niet geweldig was. De operatie is goed gegaan. Ze hebben een deel van de aorta vervangen. De eerste dagen had hij heel veel pijn, maar ging het langzamerhand beter. Gister ging zijn Hb steeds verder naar beneden, zodat ze dachten dat er een bloeding zat. Dat was niet zo, maar wel kwamen de artsen er achter dat er 2 grote stolsels in de aorta zitten. Eén sluit een nier af. Dit hoort bij de risico's van een grote operatie. Dus nieuwe spanning. Ze hebben de antistolling verder opgevoerd, zodat de stolsels kunnen oplossen. Voorlopig blijft het dus nog wel spannend. Daniël had tegen Ellen gezegd dat hij er zo min mogelijk aan wil denken dat Samuël in het ziekenhuis ligt. Het is ook moeilijk te handelen, van zo grote afstand.
Verder gaat het met Daniël prima, bij ons. Hij heeft zijn eigen plekje, tussen de anderen. Vanmorgen heeft hij met Theo en Thijs gevist. Ze waren net geïnstalleerd, in een hoekje van de baai, toen Daniël al een grote vis aan de haak had. Daarna lukte het bij hem niet zo goed meer, maar Theo heeft er nog een heel rijtje uitgevist.
Na het vissen, ze waren al om 7 uur de deur uit..., hebben de jongens zich nog vermaakt met springen en zwemmen. Ze mochten de restjes van het ontbijt opeten, bij het restaurant van de baai. Het heeft zo z'n voordelen om Thijs mee te nemen. En pas na twaalf uur kwamen ze weer thuis. Met de koelbox waar de vissen inzaten. Die moesten nog schoongemaakt worden, wat Theo en Daniël met grote toewijding gedaan hebben. Blij toe dat ik dat niet hoef te doen, want het was een rotzooi wat uit die vissenbuiken kwam. Brr.
Als Theo de schoongemaakte vis niet in de vriezer had gedaan, hadden we ze vanavond gegeten, nu lukte dat niet meer. Was al te hard bevroren, dus hebben we een frikandel gegeten bij de frietjes en de sla. Ook lekker.
Van de week hadden we elke avond wat, dat gebeurt ons niet zo vaak. Dinsdagavond ben ik uit eten geweest met mijn collega's. Cadeautje van het ziekenhuis omdat we vorig jaar een record aantal patiënten gehad hebben. Het was erg gezellig, we hadden een zaaltje apart en dat was maar goed ook, want we hebben veel gelachen.
Gister kregen we bezoek van een stel uit Nederland wat hier wilde oriënteren. We zijn naar de baai gegaan, tenslotte kun je daar ook prima praten. Gelijk een mooie gelegenheid om weer eens relaxed een broodje gezond bij de baai te eten. Zelf meenemen in de koelbox, niet te dicht bij de bar gaan zitten, dan is er niemand die daar moeilijk over doet. Theo was aan het werk, die was dan ook de enige met commentaar.
Ellen gaat eind maart een onderzoek krijgen bij de kinderpsychiater. Om helder te krijgen op welk niveau ze nu zit. Ze stond op een wachtlijst en gister kreeg ik het telefoontje wanneer het precies plaatsvindt. 26 maart. Daarna natuurlijk nog wel even wachten op de uitslag, maar dat moet wel lukken voor mei, wanneer ze de EFO heeft.
Ellen heeft mazzel gehad, haar laptop hield er een tijdje geleden mee op. Toen had ze het met tante Norin erover, want die miste haar op facebook... mocht ze haar laptop nog meegeven voor een familielid die er verstand van had, maar het was echt einde verhaal. Tja, 7 jaar, het houdt een keer op. Maar toen had, tot Ellen haar grote vreugde, tante Norin nog een gebruikte laptop over. Wat een mazzel. En zo is Ellen weer online. Nu was ze dat ook wel met haar telefoon, maar met zo'n klein schermpje is dat wat lastiger en doe je er niet alles mee. Met de "nieuwe" laptop gaat dat makkelijker. Dus we hebben een heel gelukkig meisje!
Na zo'n onderzoek, als iedereen heeft geconstateerd dat het apparaat niet meer gaat werken, denkt Arjan: Oké, niks meer te verliezen, laat mij maar lekker knutselen. En echt, vraag me niet wat hij heeft gedaan, hij heeft hem weer aan de praat. Kom er vooral niet aan, want heel stabiel is het niet, maar het werkt.
Arjan heeft ook net zo lang met oude computers gepuzzeld tot hij het voor mekaar kreeg: we hebben een fileserver. Daar kunnen we dingen opzetten waar iedereen hier in huis belang bij heeft.
Zoals, van de week, het werkstuk van Thijs. Waar ik nog een beetje aan moest schaven, het op een USB zetten en uit laten printen. Heeeel handig dus. Het heeft Arjan minstens anderhalf jaar gekost om zover te komen, maar dan heb je ook wat.
Nu is tie trouwens aan het eenwieleren, met Theo. Dus het is niet alleen een wizzkid.
Thijs moest een werkstuk maken over 2 natuurrampen. Wat had hij gekozen: bosbranden en sneeuwstormen. Leuk om dan weer eens te vertellen over de sneeuwstorm van 1979, die ik toch wel heel bewust heb meegemaakt. We hebben er foto's bij gezocht, leve het internet. Volgens Thijs moest het minstens een 9 worden. We zullen zien wat juf er van vindt.
Morgen gaan we met de hele gemeente weer naar Santa Cruz. Eerst houden we daar een kerkdienst en daarna een gemeentedag. Compleet met bbq. De vorige keer was een groot succes, toen we in augustus afscheid namen van onze tijdelijke dominee. En ook nu is de aanleiding weer een afscheid. Ds. Arjen de Groot vertrekt maandag weer met zijn gezin naar Nederland. We hebben een goede tijd gehad met elkaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten