maandag 19 januari 2015

Van Science Fair tot X-ray

De Science Fair was erg leuk, zaterdag. Arjan was er ook enthousiast over. Jammer genoeg hebben ze geen prijs gewonnen. Maar ja, het kan niet elk jaar feest zijn...
Voor het derde jaar was het onderwerp: chemie. Hun project moest daarmee te maken hebben. Dan krijg je dus wel heel verschillende projecten. Olifanten-tandpasta, hot-ice, en allerlei andere grappige proefjes. Bijvoorbeeld dat zout kan groeien.
In vergelijking met olifanten-tandpasta of de zwarte koolstofslang was het project van Arjan zijn groep niet zo spectaculair. Terwijl, als je weet wat ze allemaal ervoor gedaan hebben, het wel een intensieve bezigheid is geweest.
Het meest leuke vond ik dat ik Arjan kon observeren toen hij hun project stond uit te leggen aan leraren en ouders. Een situatie waarin ik hem niet zo vaak zie. Hoe bijzonder om hem frank en vrij zijn verhaal te zien doen, zonder haperen, met veel passie en enthousiasme.

's Middags moest ik nog met de presentatie voor zondag aan de gang. Omdat de liturgie heel laat gekomen was op vrijdag en er nog nagekomen berichten waren, was het nog niet af.
Eigenlijk had ik mezelf nog een uurtje in de hangmat beloofd, maar daar was geen lol aan, want de achterbuurvrouw had visite en ze hadden met elkaar een hoogoplopend meningsverschil. En werkelijk, het duurde van een uur of half 3 tot een uur of 6. Ellen en Thijs waren er ernstig van onder de indruk. Ik heb een paar keer getwijfeld of het zin zou hebben om de politie te bellen. Niet, denk ik. Maar voordat ze elkaar te lijf zouden gaan... Gelukkig ging het goed. Overigens heb ik de achterbuurvrouw daarna niet meer gezien.

Zondag, gister hadden we wijkkring over Openbaringen. Niet zo gemakkelijk, maar er waren al een paar keer vragen gerezen over dingen die we tegenkwamen bij de Alpha-cursus en die dan uit het bijbelboek Openbaringen kwamen of daarin genoemd werden. Dus we wilden er toch een paar keer in duiken.
Thijs had ons menu samengesteld, want het blijft het leukst dat we eerst gezellig met elkaar gaan eten. Dat betekende dat we lekkere gehaktballetjes hadden, kippevleugeltjes, kip-kerriesalade, fruitsalade, stokbrood met kruidenboter, sla met fèta...
Jammer genoeg waren er nog al wat mensen die om heel verschillende redenen niet konden komen. Daardoor hadden we wel een gehaktballetje meer, natuurlijk :) En gelukkig hadden we ook nog versterking: een Duitse vriendin van Minke (die samen met Anton op Sint Maarten zat) had veel zin om te komen. Wat betekende dat we een groot deel ook in het Engels hebben gedaan.
Met grote verbazing heb ik gezien hoe Thijs gewoon gezellig in het Engels zit te kletsen. Als hij een woord niet weet kijkt hij even rond, vraagt "Wat is verschil?" en praat dan weer verder als hij het antwoord heeft gekregen.
De Bijbelstudie was mooi. We hebben in groepjes getekend en geschreven hoe we Johannes zagen op Patmos. Je kunt over de woorden heen lezen, maar als je dan wat moet tekenen of opschrijven, dan lees je veel bewuster hoe het er aan toe ging. Hoe overweldigend het allemaal was voor Johannes, die visioenen die hij kreeg.
Ik ben blij dat we het toch aangedurfd hebben, dit onderwerp. Over 2 weken weer verder.

Vandaag zat ik te werken op X-ray. Dat is de Röntgenafdeling van het ziekenhuis. In het afgelopen jaar is daar veel veranderd. De opname is er bij gekomen. En ook wij, het Lab, hebben er een kamer(tje) gekregen. Zodat patiënten op één plek geholpen kunnen worden als ze zich bij de Opname hebben gemeld. Thoraxfoto, ECG, pre-operatieve screening, alles in één keer afhandelen. Patiënten vinden het, uiteraard, heel prettig. Daarom moet er dus wel altijd iemand van het Lab daar zitten. Degene die dat meestal doet was vandaag jarig en zo mocht ik haar vervangen. Best eens leuk voor een dagje. Het is veel rustiger werken, ook al heb je meer patiënten.

Als laatste stunt van vandaag heb ik vroeg in de middag Thijs al weer opgehaald bij Kiet. Hij was niet lekker, op school al niet. Kiet z'n moeder belde dat hij zo rustig was dat ze zich er ongerust over maakte.
De juf had gezegd dat hij zo vaak klaagt over hoofdpijn. Dat het misschien wel handig zou zijn om zijn ogen eens te laten testen. Dus dat gaan we morgen dan aan de dokter vragen. En dan ook bloed laten prikken (kan ik eens bij de concurrent kijken...) want als we dan toch bezig zijn kunnen we het beter maar meteen goed doen.
Zelf wilde ik toch ook al heen. Want ik heb erg last van mijn rechterhand. Komt het uit m'n nek, m'n schouder, m'n elleboog... of is het carpaal tunnel syndroom? Het prikt en tintelt en vooral 's nachts is het heel vervelend. Maar of er nu iets aan te doen is?? Chikungunya, je kunt het maar beter niet krijgen...
Zo kom je in jaren niet bij de dokter (ik althans niet voor mezelf) en zo loop je de deur plat. Blij dat het zo'n aardige man is!

Geen opmerkingen: