donderdag 30 oktober 2014

Zandzakken voor de deur....

Vandaag had Theo (eieieieindelijk) zijn eerste rijles. Hij was verbijsterd dat hij gelijk de weg op mocht. Had al op internet gekeken hoe je een auto moet starten. Deed me denken aan Thijs, toen ik die als kleutertje weg bracht, voor de eerste keer naar school. Die zei: Mama, ik weet nog niet hoe ik moet rekenen.
Dus ik heb Theo gezegd dat de rij-instructeur echt wel precies verteld hoe je moet starten, hoe je moet remmen en hoe je gas moet geven.
Toen hij thuis kwam vertelde hij dat het erg leuk was geweest. Helemaal tot Zuurzak gereden. En de auto was al gestart, dus dat hoefde hij niet te doen. Verder was de motor maar 1 keer afgeslagen in de hele rit. Ook de brug over, die hoge Julianabrug, was geen kunst aan. Gewoon gas geven...
Ik vroeg in wat voor auto hij had gereden. Geen idee, zei hij. Net zoiets als u heeft. haha, zo'n ouwe Dodge?? Nou nee, maar zoiets. Ik dacht dat jongens altijd precies wisten wat voor merk enzo. Toch niet alle jongens.

Vanmorgen heb ik met veel moeite en ergernis een recept gehaald bij de dokter. Concerta, gebruiken ze al jaren, hier. Ook al jaren dezelfde sterkte. Maar een assistente bij de huisarts achter de balie die werkelijk nergens van wist. Grrr, ik was echt laaiend. Concerta en Ritalin? Nee, dat kan echt niet. Dat is precies hetzelfde, dus u krijgt  geen recept voor beide. Onze eigen huisarts was er niet. Ze geloofde me echt niet, gelukkig stond er een andere dokter bij, spaanstalig, dus ik kon niet met hem converseren. Maar hij wilde wel het recept schrijven. Ook voor Ard en Theo kreeg ik 1 receptje. Ik kon haar wel kielhalen. Ben de strijd maar niet verder aangegaan. Volgende keer maak ik gewoon een afspraak bij de huisarts en krijg ik wel al mijn recepten mee. Voor 3 maanden.

dinsdag 28 oktober 2014

Het geluk als de stroom uitvalt

Net na het eten, vanmiddag, viel weer eens de stroom uit. Dus gaf ik Ellen en Thijs de tip om dan vast met het huiswerk te beginnen. Meestal duurt stroomuitval zo'n 2 uur. Konden ze daarna wel op de laptop. Leek mij. En vonden ze zelf eigenlijk ook.
Zo kon ik meegenieten van Ellen die Thijs overhoorde. Huiswerk voor maandag... maar erg grappig. Want het ging over "het gebit". In de breedste zin van het woord. Niet alleen voor mensen, maar ook van dieren. Het meest grappige was dat Ellen letterlijk alle vragen voorlas: Kleur alle hoektanden rood. Hoeveel hoektanden heeft een mens?
Kleur de snijtanden geel, hoeveel snijtanden heb je?
Waarom moet je een paard in zijn mond kijken voor je hem koopt?
Die was ook erg leuk. Want pas had Thijs gevraagd hoe het zat met dat spreekwoord "je moet een gegeven paard niet in de bek kijken". Hij heeft nog wel eens de neiging om spreekwoorden letterlijk te nemen.
Nu grinnikte hij bij deze vraag van Ellen. Je moet een gegeven paard niet in de bek kijken.
Nee, maar waarom moet je het dan toch wel doen? Hij wist het antwoord wel: om te zien hoe oud hij is.
Waarop Ellen moederlijk zei: Die moet je wel goed onthouden, hoor Thijs!

Het was mij wel duidelijk, aan het eind van de middag, dat zijn KDN (kennis der natuur, oftewel: bio) er een stuk beter in zat dan de woordjes Papiaments. Dus ik heb hem beloofd dat z'n laptop een week de kast in gaat bij een onvoldoende voor Pap. Hij verzuchtte opgelucht dat het cijfer toch pas maandag komt. Bij de volgende les.
In ieder geval gaan we dan morgen maar gelijk beginnen met de volgende bladzij woordjes. Wat een geluk dat al in wrts staat, dankzij het feit dat Ellen vorig jaar diezelfde woordjes heeft geleerd. Alleen moeten we dan geen stroomuitval hebben, want dan werkt wrts niet...

zaterdag 25 oktober 2014

Feest

Want het was vandaag de opening van de Kinderboekenweek op Curaçao. Het thema is "Feest". Thijs heeft een juf die hier enthousiast mee bezig is geweest. Blijkbaar heeft ze het op de kinderen over kunnen brengen, want het grootste deel van de klas was aanwezig in Zuikertuintje, waar de Bruna zit. Die het feest hier organiseert. Ze hebben met z'n allen staan dansen en zingen dat het een lust was. Ik vind het geweldig om te zien hoe Thijs, niet heel muzikaal, toch heerlijk staat mee te zingen en te dansen en te bewegen. Het kan niet anders dan dat de sfeer in de klas goed is, dat ze dit allemaal zo mee doen!



En passant heeft Thijs, van zijn Nederlandse geld, nog een computer-muis en een set nieuwe oortjes gekocht. Die oortjes, dat is me wat. Hij eet ze gewoon op, echt waar. Dan zit hij filmpjes te kijken met het snoertje in zijn mond. Tja, zo slijt je heel wat oren... want ze kunnen er niet tegen!
In elk geval was hij de koning te rijk met zijn nieuwe schatten. Fleurde hij helemaal op van het feest met zijn klasgenootjes en trakteerde hij zichzelf op een ijsje bij Bella Italia. Daarna zei hij in de auto wel 3 keer: "Wat een leuke dag!"

Ellen heeft een ander feestje. Zij mag dit weekend logeren bij Henriët en de kids. Anton is voor zijn werk weg. Vroeger, in Nederland, ging Ellen regelmatig naar de zorgboerderij. Die hebben we hier niet meer. Maar dit vindt ze minstens net zo leuk. Morgen zullen we de verhalen wel horen.

Gister is Ard met de familie Jonker uit Zeewolde op pad geweest. De vlakte van Hato, Santa Cruz, Blauwe Kamer. Met als afsluiter een barbecue bij ons thuis. Erg gezellig met een hele club.
Voor vandaag had ik pannenkoeken bedacht. Daar had Theo ook wel zin in (hij zit weer voor even in het appartement), dus bood hij aan om ze te bakken. Kwam dat even mooi uit! We hebben heerlijk gegeten. Mag je vaker doen, Theo!

En zonet heb ik de presentatie voor morgen in elkaar geknutseld. Over psalm 136. Een hele klus, alles op de beamer, maar het is weer gelukt. Ik hoop niet dat we volgende week psalm 119 gaan krijgen...
onze komkommers in de groei, er zitten heel wat gele bloemetjes in...

dinsdag 21 oktober 2014

alweer gevlogen

Helaas, de vakantie van Hermen en Petra zit er al weer op. Het was erg gezellig! Gister heb ik met Petra nog de Papayatrail gelopen. Hermen was met Ard aan het duiken.
En vandaag heb ik met Hermen en Petra de Mangotrail gewandeld. Het was een tikkeltje warm, halverwege de ochtend. Maar het is toch leuk om te doen. Zeker bij daglicht, als je een goed zicht hebt op het park. Plus dat het altijd leuk is om te wandelen en bij te praten. Vind ik.

Verder hebben we de afgelopen dagen heel veel regen en onweer gehad. Je ziet de planten en bloemen opfleuren. Overal komen groene blaadjes uit. Lekker fris. Het was overigens wel fijn dat het vanmiddag weer echt mooi was, kon de was ook nog even goed drogen.
uitzicht op het Dok


Julianabrug en Emmabrug, met ertussenin: de Freewind... bijzonder schip

Vanavond zijn we dan nog naar Fort Nassau geweest. De stad bekeken in het laatste licht van de ondergaande zon. Zo mooi om al die lichtjes te zien.
Na ons kopje koffie thuis, zijn we met z'n vieren naar de baai geweest voor een afscheidsdrankje.

Nu hopen dat ik morgen vroeg genoeg uit het ziekenhuis weg kan om de kids op te halen en naar Hato te racen om Hermen en Petra uit te zwaaien.

zaterdag 18 oktober 2014

Bandariba

Vandaag had Ard een opdracht bij Caracasbaai. Op Bandariba, dus. Hij moest vlotbouw-materiaal leveren. Maar het eind van het liedje was natuurlijk wel dat hij toch ook moest ondersteunen. Arjan heeft hem weer ondersteunt, die ziet er roodgekleurd uit door een dagje hard werken in de zon.

heel goed kijken: daar zit Arjan te wachten

Ellen was naar de Zeeverkenners en wij (Hermen en Petra, Thijs en ik) zijn gezellig meegegaan naar Caracasbaai, Tugboat, Fort Beekenburg en het Quarantaine-gebouw. Zodoende konden we Ard en Arjan bezig zien, Thijs heeft zich vermaakt in de touwen (tot het hem verboden werd door een beveiligsmannetje).




Na een opfrisbeurt thuis, zijn Petra en ik nog naar Zuikertuintje geweest. Even laten zien dat we hier ook meer Europese winkels hebben. Ook heb ik "mijn" ziekenhuis laten zien, we waren toch in de buurt... En tot slot hebben we pizza gehaald bij de Domino's (gesponsord door opa en oma Vreugdenhil).

Hermen en Petra hebben het boek "Tula" al gelezen, vanavond dus de film gekeken met z'n allen. Bij de meest spannende stukjes liep Thijs toevallig even naar de wc... Nu is hij naar bed. Met een melatonine achter de kiezen. Want eigenlijk is het helemaal geen film voor onder de 16. Maar goed, hij wilde het zelf. "Ik weet best wel dat het nep-bloed is!"

Nu wordt er door de meest sportieve mensen van de familie nog een nachtelijke duik genomen in de zee. Ze vonden het niet erg dat ik thuis bleef :)

woensdag 15 oktober 2014

Bezoekje aan tante Erna

Voor de familie. Vanavond zijn we met z'n vieren naar tante Erna geweest. Ze heeft genoten van het bezoek en van de cadeaus die ze kreeg.



tante Erna met de smartphone, foto's kijken van de jongens van Hermen en Petra


dinsdag 14 oktober 2014

Van het kastje naar de muur...

Dat was weer zo'n typische actie, vanmorgen. Ik moest een handtekening van mijn werkgever halen op een papier van de bank. Denk je: oké, doen we even.
Maar nee, daar moest eerst op gestudeerd worden. Oeps. Dat was al een ruim een week geleden, dus ik dacht dat die studie wel klaar zou zijn. Dat was goed gedacht. Alleen stond er in het papier "september", daar wilden ze wel graag oktober van maken. Oké, ga ik even naar de bank. Zegt ze bij de bank: Ach, dat geeft niet, maak er zelf maar even oktober van met een pen.
Dus terug naar het ziekenhuis. Daar werd een beetje twijfelachtig gekeken. Tja... kom het straks maar halen.
Even later kreeg ik een telefoontje: nee, ze wilden het toch echt correct hebben, dat er later geen toestanden over zouden kunnen komen.
Je hebt wel geduld nodig. Zodoende moest ik vanmiddag eerst weer naar de bank, nieuw papier halen. Toen naar het ziekenhuis. Waar ze uiteraard in vergadering zaten. Papier afgegeven, het zou nu goed komen.
Kan ik het morgen ophalen? Ja, dat kon. Degene die de handtekening moest zetten, gaat morgen voor anderhalve week het eiland af, dus het was nu of niet.
Stond ik bij de Centrum. Werd ik gebeld. Dat ik nu het papier weer op moest halen. Ik heel snel mijn karretje volladen. Weer een telefoontje, nee, het kon toch morgen wel.
Pff. Wat een dag.
Dan heb ik tussendoor ook nog een beetje gewerkt. Lekker uitzoeken en opruimen en wegwerken. Heerlijk vind ik dat.
Volgens mij had ik archiefwerk ook wel leuk gevonden. Jammer dat je als je jong bent niet alle beroepen kunt overzien! Soms rol je zo maar ergens in en zo rol je verder.

Ellen had nog een goeie mop, vanmiddag. Ze is haar portemonnee kwijt. Waarschijnlijk moet hij wel ergens thuis liggen, maar voorlopig is hij nog niet boven water. Zegt ze tegen Arjan: Kun jij niet even gaan zoeken met je metaaldetector??

Theo staat boterhammen te smeren, die is een bodemloze put op het moment. Hij kan haast in zijn eentje wel een heel brood op, per dag.
Vorige week heeft hij zijn motivatiegesprek gehad bij de politie. Nu is het wachten op de medische keuring. En overmorgen theorie-examen doen voor autorijden. Hèhè. We zijn een half jaar verder. Ik heb me voorgenomen om hier geen commentaar op te geven. Het zijn zijn lessen, het is zijn probleem. Maar hij had al maanden zijn rijbewijs kunnen hebben. Beetje vage rijschool, met vage regels. Als ze dan de verkeersregels maar wel goed kennen. Heel moeilijk om m'n mond erover te houden... (meestal leest hij de blog niet :) )

Na de dikke regenbui van afgelopen vrijdag, gaan de fluitkikkers nog steeds heel hard te keer. Het galmt hier door de tuin. En dan te bedenken dat het maar een beestje is van krap aan 3 cm. Ongelooflijk. Ik denk dat er zelfs weer eentje in dezelfde palm zit als vorig jaar. Overigens een gezellig geluidje, vind ik. Muzikale omlijsting.

zaterdag 11 oktober 2014

Porto Marie

Vanmorgen heeft Ard weer 2 tochtjes gemaakt met de Atlantis. Ellen en Thijs mochten mee naar het Hilton (jammer, Margriet, dat jij er niet was...) die hebben zich prima vermaakt aan het strandje aldaar. Ook hebben ze het bubbelbad onveilig gemaakt. Volgens henzelf hebben ze er een uur in gezeten, toen werden ze eruit gestuurd, want je moest 16 jaar zijn om erin te mogen. Belachelijk, zeiden ze...
En vanmiddag is Ard met Hermen en Petra en Ellen naar Porto Marie geweest. Ze snorkelen wat af!
Aangezien ik de presentatie voor morgen nog moest maken, de jongens niet meewilden, en een middagje rust ook wel prettig is, bleef ik thuis.





Zodoende was de presentatie klaar, het eten bijna klaar en de jongens uitgevoetbald toen de rest van de familie weer thuis kwam. De buurvrouw protesteert niet eens tegen het voetballen!

vrijdag 10 oktober 2014

Gasten

Gister hebben we onze gasten, Hermen en Petra (broer en schoonzus) van Hato gehaald. Na lange tijd weer eens familie over! Hopi leuk.
blauw en geel, de kleuren van de Curaçaose vlag

Oranje...

op de Pontjesbrug met feestverlichting
We zijn gelijk 's avonds nog even met z'n vieren de stad in geweest. We hebben ons best gedaan om ze zo lang mogelijk wakker te houden. Pontjesbrug over, Punda by night, Riffort...
Even goed waren ze vannacht al weer op een Nederlandse tijd wakker.
Dus vanmorgen zijn ze voor dag en dauw al met Thijs naar de baai geweest. Uitproberen of het lukt met snorkelen. En ja, het lukte.
Vandaag was het 10-10, 4 jaar geleden dat Curaçao een zelfstandig land werd binnen het koninkrijk der Nederlanden. Iedereen was vrij. Alleen Ard moest nog aan het werk... Ik dacht eerst dat alle winkels dicht waren. Maar toen zag ik van de week al in de krant dat de Vreugdenhil open was, én de Albert Heijn. Eigenlijk moeten we die boycotten, natuurlijk, vanwege zijn zwarte Pieten-beleid. Maar ja, aangezien onze eigen Centrum supermarkt wel heel de dag dicht was, zijn we toch uitgeweken naar Appie, de dichtstbijzijnde... We moesten er haast naar toe zwemmen, want er was me een plensbui halverwege de ochtend. Gelukkig scheen vanmiddag de zon weer, zodat Petra tenminste nog een beetje verbrand is.
En vanavond hebben we de bbq aangedaan. Alleen ben ik vergeten om foto's te maken. In elk geval was het lekker.
Na die dikke bui van vanmorgen kregen we nog andere gasten: vliegende mieren. Ze vliegen dan op het licht af (dus snel de buitendeuren dicht), schroeien hun vleugels aan de lampen. Tja, en dan? Ik weet het niet. Geen idee wat het nut en de noodzaak van die diertjes zijn... Misschien nog maar eens opzoeken.

Verder is er ook weer een nieuwe dominee voor ons aangekomen. Ik heb al even met hem gemaild, zodat ik de preek voor zondag al weet. Nu de rest van de liturgie nog, als het muziekteam klaar is met oefenen. Als het goed is krijg ik dat vannacht doorgemaild tijdens de nachtdienst :)

woensdag 8 oktober 2014

KLM

Thijs kan aan het werk. Goed dat het vakantie is... Eens zien wat zijn creativiteit oplevert. Wel heel leuk bedacht van KLM, zo'n actie voor kinderen. Ellen vond het verschrikkelijk oneerlijk dat ze buiten de boot viel. Ze dacht nog te kunnen proberen om ook iets in te leveren, maar ik heb haar verteld dat je uiteindelijk je paspoort moet laten zien. Tja, dat is dan wel duidelijk.
Elke keer kon ik de actie niet vinden, had het alleen nog maar gehoord via de radio. Dus ik was al bang dat het niet meer wat zou worden. Tot vandaag...

VLIEG MET KLM NAAR JOUW DROOMBESTEMMING!
KLM viert haart 80ste verjaardag op Curacao en Aruba en wil dit samen met jou vieren. Daarom geven wij twee vliegtickets weg naar het land van jouw dromen!
Wil jij meedoen aan deze wedstrijd en ben je tussen de 6 en 12 jaar oud, maak dan een tekening van jouw droombestemming, neem hier een foto van en mail jouw tekening naar ons.
Wil je lievereen gedichtje of verhaaltje schrijven over jouw droombestemming, dat kan ook! Mail jouw tekening, gedichtje of verhaaltje naar reservations.curacao@klm.com en wie weet win jij jouw droomreis!
Je kunt jouw tekening, gedichtje of verhaaltje tot 1 december naar ons toesturen of persoonijk komen afgeven bij het KLM hoofdkantoor op Hato als je op Curacao woont. Als je op Aruba woont kun je jouw creatie inleveren bij het KLM kantoor aan de Rockefellerstraat 1, office 4.
Op 10 december zullen we verklappen wie de winnaar is!



Vandaag had ik bedacht om witte kool te gaan eten. Dat wil zeggen, gister had ik dat al bedacht. Arjan keek niet heel blij. Thijs begon al te protesteren. Theo was blij dat hij ons restje van gisteren kreeg. Maar tot mijn verrassing viel Thijs meteen aan en vond hij het erg lekker zelfs! Ik had het gekruid met een bami-boemboe. Voor herhaling vatbaar. Zo zie je maar weer, soms valt het mee... De rest heeft onder licht protest ook zijn bord leeggegeten :) Het is best een kunst om elke keer weer te bedenken wat we gaan eten en dan ook nog rekening te houden met wat iedereen lekker vindt.
Iedereen verheugt zich nu op vrijdag, want dan gaan we barbecueën. Ter ere van onze gasten (die morgen aankomen).

maandag 6 oktober 2014

Pubers

Pas kregen we de nieuwe "Balans", tijdschrift over ontwikkelingsstoornissen bij leren en/of gedrag. We zijn nog steeds lid, krijgen het blad dan wel een paar weken later dan in Nederland, maar dat geeft niet. De artikelen zijn altijd boeiend.
In het laatste nummer stond een stukje dat te leuk is om niet te delen. Over pubers.

Hoe maak ik contact met mijn puber?
- wees een OEN, open, eerlijk en nieuwsgierig
- gebruik LSD, luisteren, samenvatten, doorvragen
- laat OMA - oordeel, mening en advies - wat vaker thuis
- neem ANNA - altijd navragen, nooit aannemen - mee
- smeer veel NIVEA, niet invullen voor een ander
- en maak je niet DIK, denk in kwaliteiten

Aangezien we hier middenin puberteiten zitten, sprak het mij erg aan. Maar het hele artikel was geschreven door iemand die met veel passie werkt met pubers. Zij had dit ontwikkeld, voor collega's. Als je dit kunt toepassen, dan moet het zeker lukken.

Verder heb ik vandaag genoten van een dag vakantie. We begonnen al lekker met de wekker van Arjan. Beetje jammer, maar ik hoefde er niet uit. Ard was zo van schrik wel heel vroeg op. Hij moest wel aan het werk en had op deze manier alle tijd om zich klaar te maken.
Arjan mocht, vrij plotseling, met de boot mee waar mee Ard vorige week was geweest. Om te duiken en vissen te lokken voor toeristen. Ook Arjan vond het een leuk baantje. Hij heeft zo zijn eerste geld verdiend.
Ellen en Thijs stonden om half 9 klaar om naar de baai te gaan.
Zo had ik het rijk alleen. Relaxed ontbijten met een hele pot thee, een broodje en beschuit.
Toen ik genoeg gerelaxed had heb ik weer een raam schoongemaakt. Al die rottige richeltjes, waarin dikke lagen stof en zand was opgehoopt, ik kan ze niet allemaal in één keer doen. Zoals vaker neem ik me dan voor om het regelmatiger te doen, zodat het makkelijker te doen is...

En vanmiddag had ik nog een verplichte bijeenkomst in het ziekenhuis. We hebben een lezing gehad over Ebola. Wat het is, hoe het komt, hoe de besmetting in zijn werk gaat en wat je kunt doen om het te voorkomen. Mochten we een patiënt in ons ziekenhuis krijgen. Het hele verhaal was in het Spaans. Dat luistert voor mijn Nederlandse oren een tikkeltje lastiger. Scheelt dat er veel medische termen in voor kwamen, die herken ik dan wel weer. Plus dat de beamerpresentatie in het Engels was. Ik denk dat ik het belangrijkste er wel uitgehaald heb. In elk geval belangrijk voor onze afdeling: niet centrifugeren zonder dop op de buizen.


zaterdag 4 oktober 2014

Feest!

Vandaag was het helemaal Ellen haar dag. Vanmorgen hebben we haar verjaardag gevierd met vrienden en vriendinnen. Het was natuurlijk al heel lang geleden dat ze jarig was (18 augustus...) maar dat mocht de pret niet drukken. Omdat het haar laatste feestje "oude stijl" zal zijn, mocht ze wat meer kinderen uitnodigen. Zodoende hadden we een gemengd gezelschap. Dividivi-school klasgenoten, kerkvriendinnen... Dan blijkt toch maar weer hoe klein het hier is, want de meesten kenden elkaar toch wel ergens van. Het was erg gezellig en de hele club deed enthousiast mee met alles wat Ard bedacht had.





Af en toe plensde er een buitje naar beneden, maar zelfs dat kon de pret niet drukken.

Tot overmaat van vreugde kreeg Ellen vanmiddag haar cavia. Oom Herman had gister het hok afgemaakt. En Ellen zelf mocht daarbij helpen. Boren, schuren, schroeven. Een complete cursus "houtbewerking voor vrouwen".

En toen kwam er ineens een hond voorbij:

Tante Norin heeft cavia's in alle maten en kleuren. Daarvan mocht Ellen er eentje hebben. Ze is er zóóó blij mee. Het geluk spat er aan alle kanten af. Het ziet er dan ook wel een stuk aaibaarder uit dan een schildpad. Thijs was dan ook gister al helemaal in tranen. Hij wil ook zo graag. Maar ja, straks zitten wij ook met het hok vol kleintjes, en nog meer kleintjes, en nog meer kleintjes... Dat risico heb je met schildpadden in elk geval niet :)


en hij heet: Dushi!


woensdag 1 oktober 2014

Uit eten

Arjan was vandaag uit eten. Bij Theo. Lachen hoor. Samen hebben ze pancakes gebakken. Ze waren heerlijk, zeiden de jongens. Daarna hebben ze gechilled op de porch bij het appartement. Ik hoorde ze praten en herinneringen ophalen. Hoe gezellig...
toen waren de pancakes al op

maar de afwas stond er nog wel...

Ard was vanmiddag met een boot mee. Ze hadden een duiker nodig om gasten van de cruiseboat te vermaken op een semi-submarine. Met glas in de zijkanten, zodat die mensen toch onder water konden kijken. Ard had een koker met brood mee om de vissen te lokken. Hij hoopte nog dat hij lionfish kon schieten, maar dat was niet meer gelukt. Wel hadden ze nog schildpadden gezien. Wat een avontuur.


Thijs had iets anders, vandaag. Op de radio hoorden we van 80 jaar KLM tussen Nederland en de Antillen. Dat gaat natuurlijk gevierd worden. Onder andere met een wedstrijd voor kids tussen 6 en 12 jaar. Ze mogen hun droomreis uit gaan beelden op één of andere manier, opsturen naar de KLM. De meest bijzondere droom zal dan uit gaan komen. Toen ik Thijs vroeg waar hij dan van droomde, waar hij heen zou willen vliegen, zei hij: naar Israël.
Ik was een tikkeltje verbaasd, dus ik vroeg hem waarom? Hij vertelde me dat hij graag daar de oude ruïnes zou willen zien. En lopen waar de Here Jezus ook had gelopen.
Geen idee wat ze van zo'n wens vinden bij de KLM van een kind van 9, maar we gaan er iets moois van maken.