foto bewerken

Normaal ben ik niet zo van het foto's bewerken. Ik gooi alles zo in mapjes (dat wel) en dan zie ik het later wel weer. Maar vandaag had ik zin om iets uit te proberen. Arjan heeft me geholpen met het één en ander te installeren en zie hier het resultaat.
Dit was mijn stukje van gisteren. Alleen lukte het dus niet, vandaar geen blog. Want het bleek dat het bestand alleen op te slaan was in een bestandsvorm die weer niet op de blog te plaatsen was. Daarom vandaag een nieuwe poging.

Is dan nog niet helemaal wat ik bedoelde, maar ik probeer het wel verder.

Vandaag was het ongelooflijk druk op mijn werk. Dan denk je: het zal wel meevallen, de vakantie begint. Maar nee, fout gedacht. Iedereen heeft dan natuurlijk tijd om ziek te worden en naar de dokter te gaan.
In elk geval is voor de kids de vakantie begonnen. Arjan heeft zijn rapport opgehaald. Heel netjes, maar wel door naar de Havo. Dat hadden we al gehoord, via een niet-officiële weg. Ach, alle mogelijkheden zijn nog voor hem open. Groot voordeel nu is dat hij Spaans een jaar eerder mag laten vallen.
Ellen en Thijs zijn nog een half dagje op school geweest. Tot 10 uur. Ik had een patiënt die ik moest prikken, zij had haar zoon mee. Dus ik vroeg aan de jongen of hij al vrij was. Ja, was het antwoord. Daarop vertelde ik dat mijn kinderen vanochtend nog naar school moesten. Zegt de moeder: Koi kens... Vrij vertaald betekent dat: belachelijk.
Tja, door het ministerie van Onderwijs bedacht.

Vanmiddag heb ik Marthe en Rieke opgehaald van Hato. Die hebben er veel zin in om hier 4 weken rond te kijken, vrijwilligerswerk te doen. De wereld eens van de andere kant te bekijken. Dat gaat vast heel gezellig worden, de komende weken. Ellen en Thijs hebben al een programma voor hen bedacht, voor morgen.

Morgen nog een dagje werken. Ik maak me geen illusies meer, het zal vast weer druk zijn. En dan zijn we met elkaar woensdag vrij: Dia di Bandera (dag van de vlag).

Diploma binnen!

Vanavond hadden we de diplomering van Theo. Na 2 jaar van hard werken is het gelukt! En, zoals een lerares het vanavond nog zei, dat lukt lang niet alle jongeren die van de TL komen. Dus extra fijn om dan dat diploma in je zak te hebben.
Het was een leuk feestje. Een stuk minder massaal dan 2 jaar geleden bij de diplomering voor de TL. Alle kandidaten was gevraagd om een paar vragen te beantwoorden. Zoals: wat ben je over 10 jaar, wat ga je studeren, wat ga je onthouden van deze school, wie zijn het belangrijkst in je leven.
Daar pikten ze dan de leukste stukjes uit, die voorgelezen werden als de leerling naar voren kwam om de handtekening te zetten.
De meest wilde dromen werden opgenoemd. Bijna iedereen denkt toch over 10 jaar een succesvol iemand te zijn. Eén meisje wilde studeren, trouwen en 3 kinderen krijgen. En Theo, wat had hij geantwoord op de vraag "wat ben je over 10 jaar?" 28! Waarop het hele publiek in luid gelach uitbarstte.
Soms denk ik wel eens dat hij beter Jochem Myjer achterna kan gaan, maar misschien kan hij dat in zijn vrije tijd nog gaan doen.
De foto's komen nog, er zijn er genoeg gemaakt.

keurig in een overhemd!

Op mijn werk hadden we vanmorgen 3 patiënten die geprikt moesten worden op Chinkungunya, een broertje van Dengue. Het schijnt heel snel op te rukken. Vorig jaar op Sint Maarten begonnen en nu is het al ruimschoots in Suriname. Dus ja, het zal ongetwijfeld ook hier zijn. Je wordt er even flink ziek van en als je het goed krijgt zou je daarna immuun moeten zijn. Maar ik ken ook mensen die meerdere keren Dengue hebben gehad, dus dat gaat niet altijd op. Je kunt beter zorgen dat je het niet krijgt, alleen is dat een onmogelijke klus. Op dit moment vliegen de muggen (neefjes...) aan alle kanten om mij heen en gaan bij voorkeur op mijn handen zitten en op mijn gezicht, want dat heb ik niet ingespoten.

Uitvinder

Arjan is onze uitvinder in de dop. Vandaag werd het systeem waar hij gister al aan werkte, verder geperfectioneerd.
Vraag aan mij was: hoe buig ik een pvc-pijp naar een U-vorm. Ik gaf hem de raad om voorzichtig boven een gaspit de boel te buigen, een brandende gaspit natuurlijk.
Dat lukte min of meer. In elk geval genoeg voor het doel.

speer bijwerken

mijn opa was smid, dit heeft er wel wat van, blijkbaar zit het ergens in de genen...

en zo schiet hij zijn pijltjes of steentjes de buurt door. Het is maar goed dat hij de ruimte heeft...

dit is dan het apparaat: fietspomp, stuk fietsband strak vast met tie-rips en dan een watersluit-geval aangesloten op de pvc-pijp. Neem maar van mij aan dat je dan aardig kracht kunt zetten door de luchtdruk.

Daarna heeft hij er een instructable van gemaakt. Dat is een filmpje waarop je kunt zien hoe je iets maakt, stap voor stap.
Hij mocht hiervoor mijn laptop gebruiken. Toen ik later zelf verder ging stond er een filmpje op "hoe maak ik een Hot Dog Cooker/solar oven" Dat zal een volgend project zijn, schat ik in. Een oventje maken van een Pringles bus die verwarmd wordt door de zon. We zullen het wel zien.

Theo heeft in Ard z'n kledingkast een overhemd uitgezocht voor morgenavond: de diploma-uitreiking. Natuurlijk gaan alle meisjes op chic. Dat is hier sowieso gebruikelijk. De vorige keer was Theo niet de enige jongen die iets meer casual gekleed was. Maar nu zijn we al een stap verder, hij gaat echt een overhemd met lange mouwen aan doen. Wanneer komt de das erbij?
Ik mocht nu nog geen foto's maken. Komen dus morgen.

Ard had toestemming gekregen om bij de mijn op Blue Bay stenen te halen voor de tuin. Dat is gebeurd, nu ligt er een mooi strak randje voor en ook achter langs de porch, zodat er een soort border is gecreëerd. Daarbij werkt Theo nog aan de tuin om meer plaats te maken voor schildpadden, want het schijnt dat hij nog iets gaat krijgen. Hij zit goed in de vriendinnen...

hoe kort krijg ik de restjes boom?

En hij schooiert overal stekjes vandaan. Die hij vervolgens dapper water staat te geven tot ze het op eigen kracht verder gaan doen. Fanatiek hoor!

En nog een beetje tuin

Theo heeft de smaak helemaal te pakken. Hij is van plan om morgen een tuinontwerp te maken. Wij zijn erg benieuwd hoe dat er uit gaat zien.
Arjan heeft duidelijk andere hobby's. Hij heeft een constructie gemaakt waarmee je papieren pijltjes wegschiet, door er druk achter te zetten met de fietspomp. Verder begint hij zich al een beetje te vervelen. En dat terwijl de officiele vakantie nog moet beginnen...
Thijs had vandaag zijn rapport mee. Best netjes maar met een paar opmerkelijke puntjes. Na de vakantie gaan we daar de nieuwe juf wel mee lastig vallen.... In elk geval gaan we een plan bedenken om het Papiaments beter te krijgen. Net als bij Ellen. Laten we beginnen met als doel te stellen voor het eerstvolgende rapport een 6 op alle onderdelen: dus boekjes lezen!!! Gelukkig hebben we nog een stapel liggen van tante Norin.
Hoewel er al veel kinderen thuisblijven, sieren Ellen en Thijs nog steeds netjes de schoolbanken. Regels zijn tenslotte regels.

Tuin

het heeft even geduurd, maar de mangopitten komen toch op. Zomaar gevonden op Blue Bay waar veel mangobomen staan. In een pot doen, genoeg water geven en, zie daar....

ieniemienie

deze is al een stuk verder terwijl ze op dezelfde dag in een pot zijn gegaan

en deze, goed kijken, was ons eerste experiment met een mangopit. Doet het prima. Staat nu al een poosje in de tuin met een hek eromheen tegen de leguanen, blijkbaar snappen ze dat ze hier af moeten blijven, want er wordt niet aan gegeten.

helaas, ik weet niet hoe hij heet, maar dit is een project van Theo. Vorig jaar kreeg ik deze plant van Ard voor mijn verjaardag. Heeft een hele tijd in een pot op de porch gestaan, maar hij werd er niet mooier op. Tot op een dag Theo hem in de tuin plantte. Elke dag 2x water geeft, en nu doet hij het als een tierelier. Krijgt steeds nieuwe scheuten en groeit hoger en hoger. Met mooi groen blad. Handig, zo'n zoon met groene vingers!

Happy

Voor vandaag hadden we een baaimiddag afgesproken met onze kring, van de kerk. Een activiteit om de onderlinge band te versterken. Leuk om eens iets anders met elkaar te doen. En een beetje afscheid nemen van mensen die binnenkort naar Nederland vertrekken.
Maar, als je een beetje een goed plekje wilt hebben op Daaibooibaai, dan moet je er eigenlijk al 's morgens zijn. Dus zei ik: Ik zou wel willen, maar ja...
Nou, zei Ard gisteren, waarom ga je niet dan? Ik kan al die dingen wel doen die jij nog van plan bent.
Okééé. Een goed idee. Even wennen, niet echt iets voor mij, om de boel de boel te laten en gewoon te gaan! Maar aan de andere kant ook wel lekker.
Dus om kwart over 9 gingen Thijs en ik al op pad. Eerst even langs de Centrum om nog een telefoonkaartje voor Rianne te halen :)  Zij hoopt begin volgend jaar weer naar Bonaire te komen voor haar laatste stage. Als ze nu haar telefoonkaart steeds opwaardeert, kan ze hetzelfde nummer houden. Zo gezegd, zo gedaan.
Bij de benzinepomp langs om te tanken. En zo was het precies 10 uur toen wij op Daaibooi waren. Daar was het nog heerlijk rustig. Een paar Antilliaanse families hadden de beste barbecueplekken bezet, maar dat was het dan ook.
Wij zochten de palapa op waar we de hangmat aan konden hangen naar een nabijgelegen boom. Blijkbaar kan ik dat ook prima, want hij heeft de hele dag gehangen en er werd dankbaar gebruik van gemaakt. Door mijzelf in de eerste plaats.

Thijs mocht eerst een poos op mijn tablet. Hij was voor een voldongen feit gesteld, toen ik hem vanmorgen vertelde dat hij met mij mee moest. Omdat ik het als een verrassing voorstelde, was hij zo verrast dat hij niet eens protesteerde. Maar spelletjes mogen doen op de tablet was wel een echte verrassing, want hij mag er anders nooit aankomen.
Verder hebben we nog een poos voorgelezen. Gezellig samen een pistoletje gegeten, een sinaasappel en een pakje zoute koekjes.

Toen kwamen de anderen langzamerhand aanzetten.
Ard en Arjan gingen met Anton en met Annemieke duiken. En ze kwamen met een paar flinke lionfishes weer boven. In de tussentijd had ik de bbq aangestoken (ja ja) en stond de dominee al hamburgers te draaien. Die dankbaar door onze kids werden opgegeten.

iedereen was heel blij om Billy en Vanessa weer te zien die 5 weken naar Nederland waren geweest...

als je heel goed kijkt zie je Thijs springen van de rots, eerst kreeg hij de dominee zo ver dat die meeging (en ook sprong) en daarna Gerline, die bij Encelia werkt. Iedereen met bibbers in de benen...

helaas hadden we er geen tafel bij

lekkere dikke jongens

We hebben zelfs aan het eind, net voor het donker werd, de liedjesmap ingewijd. Het was dus allemaal gelukt, met vereende krachten, om de liedjes te scannen, te printen en te kopiëren.
Na het dankgebed konden we nog net in het laatste licht onze spullen bij elkaar zoeken. Natuurlijk zat mijn autosleutel helemaal onderin een grote tas waar Ard alle handdoeken en een hangmat bovenop had gedaan...
Maar het was een heerlijke dag. Voor herhaling vatbaar.

kijk nou!

Zie hier, de enige hier in huis die absoluut niks met voetbal te maken wil hebben. Niks bijhoudt, niet weet wanneer Nederland speelt enzovoort.... Wat doet hij dan met die hoed op??

LOL

reflectie

Soms voel ik mij een halve dominee. Om de beurt verzorgen we 's morgens de dagopening met een stukje uit de Bijbel en een gebed. De één heeft het er iets makkelijker mee dan de ander. En 2 dagen in de week praten we over een boek van John Maxwell, dat gaat over groeien. In je werk dan welteverstaan. Een mooi boek met zinvolle tips. Maar wel in het engels. Mijn collega's vertalen het dan naar Papiaments en leggen het uit. Gelukkig mag ik het naar het Nederlands vertalen... anders zou het niks worden. Trouwens, ook hiervan zijn er een paar collega's die dit lastig vinden. Aangezien ik de planning inmiddels verzorg van de meditatiemomenten heb ik mezelf en 2 andere collega's maar wat vaker op het rooster gezet voor John Maxwell.
Dit is dan bijvoorbeeld wat ik voor morgen voorbereid heb:

De kracht van pauzeren!

Hoe kan reflectie je helpen om te groeien?

Mensen zeggen dat ervaring de beste leraar is. Maar dat is een beetje twijfelachtig. Ervaring is niet de beste leraar, evaluatie van ervaring een betere. Er is een oud grapje dat zegt dat ervaring een harde leermeester is omdat de test eerst komt en dat daarna de les wordt gegeven. Dat is waar, maar alleen als iemand tijd neemt om te evalueren na de ervaring. Want anders komt eerst de test… en de les volgt nooit.

Iedereen heeft ontelbare ervaringen elke dag, en velen leren er niks van omdat ze geen pauze nemen om te reflecteren. Daarom is het zo belangrijk om een pauze te nemen en achterom te kijken, te kijken hoe het ging, wat er goed ging en wat beter kan.

Voorbeeld: aan het begin van de 20^ste eeuw was er een fabriek die zweepjes maakte voor gebruik in een rijtuig. Ze maakten de beste kwaliteit zweepjes en waren voortdurend bezig om ze nog beter te maken. Er was echter één probleem. Ze leefden in een tijd dat de auto uitgevonden werd. En het duurde niet lang meer voordat het hele land over zou gaan op vervoer zonder paarden. Het bedrijf ging failliet. Wat zou er gebeurd zijn als ze de tijd genomen hadden om pauze te nemen, na te denken over wat hun ervaring hen geleerd had. Zodat ze andere keuzes zouden kunnen maken om met hun bedrijf een ander pad op te gaan.

En zo geldt het ook voor ons, hier. Neem regelmatig pauze om na te denken over je werk. Ieder op zijn eigen plaats, leidinggevende, analist, laborant. Wat gebeurt er, wat zijn de ontwikkelingen op laboratoriumgebied. Hoe wordt het gebruik van de computer steeds belangrijker?

Als je dat doet, ga dan ook in gebed tot God. Of Hij je de weg wil wijzen die je moet gaan, die Hij voor je bestemd heeft. Vraag Hem om hulp op die weg, Hij wil altijd bij je zijn! Bid om wijsheid en geduld. En vergeet ook niet te danken voor de zegeningen die er zijn. De enorme technische ontwikkelingen die wij mee mogen maken, waardoor patiënten steeds meer en steeds beter geholpen kunnen worden.

Rondje door de tuin

Maar eerst even vertellen dat we vanmiddag, gelijk uit school, naar de baai zijn doorgereden. Ard had geluk, die kon Thijs onderweg oppikken bij de Centrum, want Thijs had een kunstuitje gehad. Ze waren naar een schilderes geweest even voorbij Grote Berg. Dan is het net zo handig om Thijs op de rit terug er bij de Centrum uit te gooien dan dat hij mee moet naar school en wij daar helemaal heen en terug moeten. Aangezien Kiet zijn moeder ook reed, was deze afspraak heel makkelijk gemaakt!
Ik moest natuurlijk gewoon werken tot 12 uur en het was druk, dus ik was nog iets later. Net op tijd in de auto om te horen dat Nederland 1-0 had gemaakt. Met gelijk daar achteraan dus de 1-1 gelijkmaker van Australië.
Gelukkig had Dolfijn.fm een live verslag bij de televisiebeelden. Zo konden Ellen en ik horen hoe de eerste helft verliep.
De tweede helft hebben we op het strand gezien. Er zat ook een stel uit Australië. Wel komisch om ze op te zien springen bij het volgende doelpunt, toen Australië 2-1 voor stond. Iedereen was stil en zij juichten...
Maar wie het laatst lacht, lacht het best. Uiteindelijk was het 3-2 voor Nederland. Een spannende wedstrijd!

strand aanharken

en samen met Thijs voetbal kijken

Om een uur of 4 ben ik naar huis gegaan. Mijn Bob Evers had ik uit...
Arjan, die al niet meer naar school hoeft, was thuis. Hij had de was opgehangen en mijn vraag om het wasgoed stevig op te hangen heel letterlijk opgevat. In elk geval zwierf er geen wasgoed door de tuin!

En verder bloeit er van alles, door de regen die 's nachts valt:

kleine bougainville, altijd paars

de grotere maat, mooi roze

en de bananen die al mooi rijpen!

gewoon ergens meegenomen als een klein stekje, hoe mooi is-tie!

Vooruit...

Nog maar even vertellen dan dat Ellen en ik vanmiddag op kraamvisite zijn geweest. Bij Samuël en Galina, die 3 pleegkinderen onder hun hoede hebben (waarvan er één bij Ellen in de klas zit) en nu hebben ze hun tweede dochtertje gekregen. O, wat is dat dan weer klein!
Ellen en Daniël hebben zich uitstekend vermaakt achter de computer, heel gezellig samen... en ik kon met Galina bijkletsen over van alles wat met kinderen te maken heeft. Ook heel gezellig.

Vanmorgen heb ik heerlijk gewerkt. Zo'n dag zoals het altijd zou moeten zijn. Lekker druk, maar niet té, zodat alles van een leien dakje gaat. Precies om 12 uur was ik klaar. Heel relaxed. Bij de Divi langs om Ellen op te pikken en Arjan, die daar gedropt was door Ard. Arjan had een baaidag gehad, nou ja, het was maar een ochtend. Ze hadden het gezellig gehad, zei Arjan, alhoewel ze niet veel hadden gedaan. Het weer viel een beetje tegen. We hadden vannacht ook al een paar buien gehad. Goed voor de tuin... Aan de anderen kant, hier geven een paar spetters niet, het is toch niet koud. Zo lang het geen stortbuien zijn, kun je best aangenaam aan de baai vertoeven.

En vanavond hebben we nog een rondje gelopen, Ard en ik. Een klein uurtje. Ons vaste rondje om in conditie te blijven. Voor de rest vind ik het een beetje saai in het donker. En natuurlijk kun je zo wel even in gesprek zonder dat er kleine potjes en grote oren meeluisteren. Heel fijn.

het uitzicht in het donker is minstens net zo mooi: een zee van lichtjes... (maar ja, dat krijg ik niet zo mooi op de foto)

Vriezer leeg...

Na ons visfestijn van afgelopen donderdag, en een tweede feestje gisteren, was de vriezer bijna leeg, wat vis betreft. Er liggen nog wel wat broden in en wat friet, maar verder niet.
Bij de koffie, na de kerkdienst vanochtend, was er iemand die Ard vroeg om mee te gaan duiken. Met z'n drieën even lekker jagen op lionfish. En zo ligt er weer een kleine 2 kilo in de vriezer.
Vooruit, wanneer doen we weer een feestje??

Dit is dan een lesje: hoe maak ik vis schoon. Want vangen is één, maar voordat je ze op kunt eten moet je ze ook schoonmaken!

En zie ik daar toch weer mijn goeie schilmesje liggen. Grrr.

Oranje

Ook hier is het groot voetbalfeest. Het schijnt dat er gistermiddag minder personeel in de winkels liep, iedereen wilde vrij zijn. En oranje shirts, broeken en jurkjes zie je overal rondlopen, echt niet alleen bij de makamba's...
Wij waren bij de baai, leek me wel leuk om mee te maken. Ze hadden een paar schermen opgehangen bij de bar. Stoeltjes en bankjes in een wijde kring er omheen. Inderdaad, een gezellige sfeer. Nu ben ik ook weer niet zo'n voetbalfanaat dat ik dan vooraan wil zitten om niks te missen. Ik ben lekker op een bedje bij het water gaan liggen, net als meer dames deden :)
Voor de kinderen was er een speciaal programma. Ellen hielp mee, die vindt dat ook geweldig.
Als Oranje dan met 5-1 wint, dan is het natuurlijk helemaal een feest. Zo leuk!

Vanmorgen heb ik Ellen met haar Zeeverkenner-vriendinnen naar Brakkeput gebracht. Omdat ik geen dringende dingen had te doen, ben ik zelf naar Caracasbaai gegaan. Stoeltje mee, boek mee, flesje water mee. Heerlijk in het zonnetje met het geluid van de golven op de achtergrond en de wind door mijn haren.

Vanmiddag zou ik Mirthe ophalen. Een meisje dat hier stage gaat lopen. Via via waren we bij elkaar gebracht. Ze had geen vervoer van Hato naar haar appartement, dus dat wilde ik wel voor haar doen. Zo gezegd, zo gedaan. Het vliegtuig had vertraging en dat kwam voor mij wel mooi uit. Nu had ik iets meer tijd tussendoor. En nadat ik Mirthe afgezet had, kon ik zo doorrijden naar Kiet. Die vierde vanmiddag zijn verjaardagsfeestje. Thijs vond het geweldig, want ze hadden 2 zeepkisten gemaakt. De weg loopt nogal af bij hun in de buurt, dus dat rijdt heel lekker!

Theo is ook net klaar met werken. De kruidcake komt net uit de over. Tijd voor de zondagsrust...

Joehoeoeoeoe!

Het was lang wachten vandaag, heel lang.... maar uiteindelijk kwam het telefoontje van de mentor: Theo is geslaagd. Theo was zelf al lang blij dat hij vandaag aan het werk kon. Ard was thuis, vanmiddag. Dus ik dacht nog wel even naar de Centrum te kunnen voor een paar boodschappen. Dat kon ook wel, maar op de terugweg werd ik gebeld. Gelukkig was het dus goed nieuws!
Om 5 uur moesten we op school zijn. Om de cijferlijst op te halen. Verder wisten we niet wat we moesten verwachten. Maar ze hadden nog een klein feestje georganiseerd op school. Heel gezellig, alleen waren wij ook al op weg naar een ander feestje: lionfish-feest bij Anton en Henriët. Dus we zijn niet zo heel lang bij school gebleven. Theo zijn vriendinnen hier zijn niet geslaagd. Eén heeft een herkansing, de ander is helemaal gezakt. Sneu, maar het was niet echt een verrassing voor haar.

met buurmeisje Manon, die het VWO heeft gehaald

Toen op naar Anton en Henriët. Daar was het al een gezellige boel. Ard had samen met Anton de vis al bijna klaar. In de oven, rolletjes met spek erom, op de bbq, in de pan, op allerlei manieren klaar gemaakt.
Verder nog sla, kipfilet, gehaktballetjes. En natuurlijk ijs als toetje, omdat Theo geslaagd was!
De dominee, net een week op het eiland, viel met zijn neus in de .... vis. Hij wilde graag langskomen om Theo te feliciteren. Dus we hebben hem gelijk maar uitgenodigd voor het eten. Een gelukje voor hem...
Niet alles verliep trouwens vlekkeloos. Want Anton en Minke, de andere visvangers, hadden pech met de auto. Uiteindelijk kwam Minke nog met hun gasten (en het drinken, wat zij mee zouden nemen). Arme Anton, had zo zijn best gedaan om vis te speren. Ik denk dat we dit nog maar een keer over moeten doen. Minke heeft nog wel een paar lionfishes mee genomen naar huis, kon-die thuis een klein beetje mee genieten.

Nog even de cijferlijst van Theo voor de belangstellenden:
Nederlands een 7, Engels een 6, Papiaments een 6, wiskunde een 6, scheikunde een 6, biologie een 6 en geschiedenis een 6.
Waarbij vooral opviel dat hij voor scheikunde schoolexamen een 5,2 had en op het CSE haalt hij een 7,1. Heel bijzonder...
Hoe dan ook, hij is geslaagd en ook nog zonder een onvoldoende.