Thijs is zijn gym t-shirt kwijt. Ja, ik weet, het is nog zondag. Maar net hebben we de spullen klaar gelegd voor morgen. En op maandag heeft Thijs gym. Vorige week maandag was-tie al weg. De maandag daarvoor was Thijs ziek. Twee maandagen daarvoor was het carnaval, dus ja, lang geleden dat hij gym had, niet meer te traceren waar dat shirt is gebleven.
Zegt Thijs vorige week: Ik doe niet mijn gymbroek aan, maar een gewone broek met een schoolpolo, dan denkt juf dat ik mijn gymspullen heb vergeten. Dat is minder erg dan dat ik moet zeggen dat ik het kwijt ben. Slim jongetje... Hij heeft wel gevoel voor psychologie.
En idd, juf had er verder niet naar gevraagd.
Nu kan hij morgen natuurlijk niet nog een keer met dat verhaal aan komen. Dat snap ik zelfs.
Omdat we op zondagavond iets meer tijd hebben om na te denken dan op maandagmorgen kon ik de moeder van Kiet sms-en of hij misschien zijn shirt daar had laten liggen, ooit ergens lang geleden. Zij sms-te terug dat dat zomaar zou kunnen, maar dat ze zoveel heeft dat hij er sowieso wel een van hun mag hebben. Heel fijn, probleem opgelost. Niet helemaal voor Thijs, want die moet toch dan met zijn schoolpolo en gymbroek naar school, waar hij Kiet zijn moeder dan treft. Hij vindt dat echt niet kunnen, maar ik wel.
Ellen was vandaag weer druk met armbandjes maken. Ze is zo blij met haar doos, van de 1600 elastiekjes heeft ze al weer heel veel gebruikt. Ook Margriet kreeg er één van haar: lichtblauw, donkerblauw en wit, past mooi bij haar KLM-uniform!
Inmiddels kan ze zelfs figuurtjes maken die je als een soort bedel aan de armband kunt hangen. Ik vind het knap. Na de kerkdienst zat ze gezellig met Alyia samen armbandjes te maken. Die kan het ook al zo goed. Sommige rages zijn toch duidelijk leuker dan andere... Laat ze dit nog maar een tijdje volhouden.
Verder hadden we een rustige zondag. Kirsten heeft gebeamd, ging prima.
We waren trouwens laat bij de kerk, want er was een wielerwedstrijd. Ik kon, tegen 8 uur, nog net de Schottegatweg opdraaien, maar bij de eerste verkeerslichten richting Post 5 stond een agent al het verkeer tegen te houden. Toen zag ik de eerste renners ook al aankomen.
Moest ik dus linksaf de wijk Buena Vista in. Daar kom ik nooit. Het was een gok hoe we moesten rijden. Even goed zijn we er gekomen, en met maar een kwartier vertraging. Ineens reden we de Sint Johnsweg in. Dat was grappig, want daar heeft Ard vroeger gewoond, de eerste jaren dat ze op Curaçao woonden. Zo kom je dus nog eens ergens.
Vervolgens was iedereen laat bij de kerk, want overal was de rondweg afgezet. Dat is ook de eerste keer dat we dat meemaken, want normaal gesproken laten ze alles doorrijden en gaan de wielrenners er gewoon tussendoor. Dit is irritant, vooral omdat het nergens vooraf wordt gemeld. Maar het is wel een stuk veiliger. Voordat we naar huis gingen was alles al weer open en de wedstrijd ongeveer klaar. Ik kon nog net de laatste renners zien aankomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten