Het is weer gelukt.

Ard heeft nu alle buitenmuren dichtgemaakt van het appartement. Alle vogeltjes waren uitgevlogen. Dus nu kon er weer getimmerd en geboord worden. Ik heb zelfs nog een handje geholpen door een plaat op z'n plek te houden. Niet echt mijn ding: op de steiger klauteren en dan op een wiebelige plank die plaat in de hoogte houden. Maar het is gelukt. '

Daarna ben ik naar het belastingkantoor gegaan om een formulier te halen voor een doktersverklaring. Grappig om daar eens binnen te hebben gekeken. Eerst stond ik in een rij, een lange rij. Maar toen ik eens in de rondte ging kijken en alle bordjes bestudeerd had die aan het plafond hingen, dacht ik dat ik beter maar eens aan iemand kon vragen of ik wel goed stond. Dus naar een portier. Hij verwees mij naar loket 1, waar niemand stond. Mooi, ik had zo mijn papiertje. In de auto heb ik het eens bestudeerd. Lachen, gieren, brullen: er stonden zo'n 10 vragen op in de trant van: Hebt gij last van toevallen, hebt gij dit, hebt gij dat. Mist gij het gebruik van een hand of een voet... Ik denk dat deze formulieren gemaakt zijn toen de rij-examens ingesteld zijn. En daarna zijn ze nooit meer aangepast. Ofzo. Ik wilde er nog een foto van maken, maar toen bleek dat dit stuk van het formulier bij de huisarts moest blijven. Ik heb alleen de andere helft teruggekregen waarop de handtekening en het stempel van de dokter staan. Dus helaas, geen bewijs... 10 gulden voor het formulier betaald en 40 gulden voor de handtekening van de dokter. Nu nog 95 gulden voor een nieuw rijbewijs. Dat wordt volgende week een keer. Om half 8 op de stoep liggen van Bureau Rijbewijzen en een boek meenemen, dan moet het lukken.

Toen ik zover was dat de papieren bij de dokter lagen, had ik nog net tijd om de boodschappen te doen bij de Centrum. In de tijd dat ik binnen was was het ineens gaan stortregenen. Balen, alle was weer kletsnat. Ard was wel thuis, maar die moest in allerijl zijn gereedschap in veiligheid brengen.
Snel snel de boodschappen opgeruimd en hup, weer in de auto om Ellen en Thijs op te halen.
Thijs had zijn rapport mee. Ziet er heel goed uit. Alleen voor schrijven een 5,5. Maar ja, zei ik, je gaat ook niet voor niks naar Wilmie. Hij zit er ook niet echt mee, de rest is goed. Zelfs voor spelling heeft hij een 7,9. Voor een kind met vermoedelijk dyslexie een prima cijfer. Als het meezit krijgen we over 2 weken de uitslag van de kinderpsychiater. Nog even geduld hebben.
Ellen nam van school haar 'lootje' mee. Zij heeft Jonathan, een jongen die vorig jaar bij haar in het leesgroepje zat. Een stuiterballetje met ADHD, zoals hij zelf eens vertelde. Maar zo'n leuk, spontaan kereltje. Altijd vrolijk. Het is net Theo in het bruin. Maar voor hem moesten we vanmiddag nog de hort op om cadeautjes te kopen. Gelukkig wilde Ard toen wel het eten klaarmaken. Heel fijn, thuiskomen en het eten zo op je bord kunnen schuiven! Lasagnette. Het was maar goed dat ik 2 pakken had, de kinderen hebben zitten bunkeren. Groot succes.


Ellen had aan juf gevraagd of ze maandag bij de weekopening het Bijbelverhaal mag voorlezen. Juf was al lang blij dat er één is die dat wil. Mocht ze zelf een verhaal uit haar eigen kinderbijbel zoeken. De kinderbijbel die ze heeft gekregen van 'de Werf' toen we naar Curaçao gingen.
Vanavond wilde ik samen met haar daarnaar kijken. Bleek dat ze er al over nagedacht had. Ze wilde het verhaal van de 10 geboden voorlezen. Dat verbaasde me. Leek me niet echt aansprekend. Toen ze een stuk gelezen had vroeg ik haar waarom ze dit verhaal wilde lezen. Waarop ze verontwaardigd vertelde dat er geld gestolen was op school en een camera en nog een paar dingen. Door kinderen van school!

Dat doe je toch niet!!, zei ze. En kijk, daar staat het: je mag niet stelen, en je mag ook niet liegen.
Dit verhaal leek haar dus uitermate geschikt om normen en waarden eens aan de orde te stellen.
Ik zal de juf hierover nog even inlichten. Ik denk dat ze haar dan ook moeten laten uitleggen waarom ze voor dit Bijbelverhaal gekozen heeft. Ik stond verbaasd hoe goed ze alles onder woorden kon brengen en met hoeveel vuur!
Daarna ging ze bidden. Op een gegeven moment zei ze: En wilt U zorgen voor de arme kinderen die geen Sinterklaas kunnen vieren of misschien ook wel.
Dan schiet ik inwendig in de lach. Ze praat zoals ze denkt... (ze zegt ook alles wat ze denkt).

Al met al hebben we nu het appartement dicht, half geverfd. Alle papieren binnen voor mijn rijbewijs. En zijn we een heel eind met onze Sinterklaascadeautjes. We doen het rustig aan dit jaar. Crisis enzo.... De kinderen accepteren het. Natuurlijk moeten er wel surprises gemaakt worden. Maar ook die zijn al voor een groot deel klaar.
Dus het is weer gelukt om het lijstje voor vandaag af te werken.
Morgen is er weer een nieuwe dag!

Sinterklaas...

Ellen heeft Rianne gecharterd om te helpen met een Sinterklaas-surprise.

 De slimmerik: zorgt ze er eerst voor dat ze al haar huiswerk al op school af heeft. Die twee zijn dus vanmiddag een poos bezig geweest met geheimzinnige werkzaamheden. Dat wil zeggen, gedeeltelijk geheimzinnig. Eerst heeft Ellen allerlei materialen verzameld die ze nodig had. Zodat Theo met één oog al zag wat het moest worden en voor wie het zou zijn.

Arjan heeft zich daarom opgesloten op zijn kamer. Geen idee wat hij doet, voor wie, welk cadeautje...
Ik heb zo'n vermoeden dat er zaterdag nog wel iets gedaan moet worden. Bij mij wel, in elk geval.
Sinterklaas kwam vanmorgen ook even langs bij de Dividivi. In de gedaante van Norin: ze nam een paar grote boodschappentassen met boeken mee. Leuk, leuk! We hebben gezellig een bak koffie gedronken, samen.

Ard is naar de kerk: oefenen met de band!

Omdat we in de gemeente nog met Ruth bezig zijn, zocht hij op internet naar liedjes daarover. Stuit hij op een compleet project voor Advent/Kerst. Van 'Vertel het maar'. Zo te downloaden, muziek, knutsels, alles zit erbij. Kunnen we mooi gebruiken, de komende weken, lijkt mij.

Ik moet morgen maar eens achter mijn gezondheidsverklaring aan voor het rijbewijs. Want ik las dat ze met acties bezig zijn bij het Bureau Rijbewijzen. Dat gaat me een hoop tijd kosten, ben ik bang! Maar ja, uitstellen gaat straks nog meer kosten.
En dan gelijk maar eens nieuwe recepten zien te scoren bij de huisarts. Ook zo'n tijdrovend project.
Eén troost: Ard is vrij en gaat aan het klussen. Yes!

mierenfamilie opgeruimd

Toch maar goed dat ik nog even kritisch alle keukenkastjes nakeek. Doe ik niet elke keer voordat er gasten komen. Maar nu was ik er anderhalve week niet meer geweest. Dus trok ik de laden open, blijkt er een complete mierenfamilie onder te wonen. Hmm, niet echt fijn. Ze schrokken blijkbaar ook van mij. Want ze gingen ineens heel hard overal naartoe rennen. Ik heb snel de spuitbus uit ons huis gehaald en even flink in de rondte gespoten. Zo, klaar, alles dood. Daarna moet je wel alles grondig soppen... In elk geval is de keuken nu helemaal schoon. En de rest ook. Vanmiddag nog de ramen schoongemaakt. Ik ben er achter dat je dat het best met afwasmiddel kunt doen. Volgens mij zei mijn oma dat vroeger ook al... In Nederland deed ik het met spiritus, maar dat is hier lastig te krijgen. Afwasmiddel droogt mooi op, veel beter dan allesreiniger. Morgenmiddag nog dweilen. Als het daarna dan maar niet meer heel hard gaat regenen.


Ard heeft zijn auto nog niet terug. De garage had nog wat andere dingen bedacht. Beetje dubieus, dus Ard heeft eerst eens bij een collega van Motorvoertuigen informatie ingewonnen.
Nu moeten we nog gaan bedenken hoe we het morgen precies gaan doen. Eén auto, daar word je wel creatief van.

Arjan had een 8 terug van Papiaments, met een compliment van de juf. En een 6,3 voor Spaans. Heel mooi.
Theo is héél hard aan het werk gegaan. Die had voor 6 vakken of nog meer, huiswerk. Vooruitwerken, plannen is nog niet zijn sterkste kant. Maar goed, ik zal niet zeuren, hij is tenminste fanatiek aan het leren geweest.
Ellen had op school al zo hard gewerkt dat ze thuis geen huiswerk meer hoefde te doen. Kijk, dat is doorwerken! Ze had ook nog een 9,4 terug voor de overhoring van de vaste voorzetsels, waar ze eindeloos op heeft geoefend met Rianne.
En Thijs haalde eerst zijn oefenwoordjes te voorschijn, zei dat het voor volgende week was ofzo. Hij wist het eigenlijk niet. Na het eten zei hij dat het misschien ook wel voor morgen was. Ja, wat is het nou? Hij is toch maar aan het schrijven gegaan, ook al heeft hij er een gruwelijke hekel aan.

De vogeltjes, uit het nestje net onder de dakpannen van het appartement, zijn uitgevlogen. Dat is mooi, dan kunnen de laatste plaatjes tegen de muur geschroefd. Ard wilde ze niet opjagen met zijn geboor en geschroef, dus het wachten was op het uitvliegen. Met een beetje geluk kan het dan klaar zijn voordat vrijdagmiddag onze nieuwe gasten komen.

Vanavond hadden we weer Bijbelstudie. We hebben met elkaar gesproken over dat Jezus de Goede Herder is. Wat merk je daarvan in je leven? 2 stagiaires vertelden dat zij allebei ervaren hadden dat Jezus het zo geleid had dat ze andere christenen mochten ontmoeten toen ze hier op Curaçao kwamen, dat ze meegenomen werden naar de kerk, dat ze daar op een fijne manier opgevangen werden. Mooi om te horen! En daaraan zie je ook maar weer dat wij als gemeente belangrijk zijn voor jongeren die alleen hierheen komen.

Verliezen

Dat valt niet mee: verliezen. Of je denkt dat je gaat verliezen. Dat overkwam Thijs, vanmiddag. Nadat we naar Wilmie waren geweest voor de motoriek-oefeningen. Thijs wilde graag een spelletje doen. Het snelle kaartspel van Kolonisten.

Meestal doen we dat samen, maar Ellen wilde ook wel meedoen. Met z'n drieën is het toch weer wat anders dan samen. Thijs pikt mijn straten in, Ellen had haar straten veilig, Thijs ging als een speer. Zat op 9 punten (en je moet er 10 hebben) toen ik zijn straat met punt afpikte. Hij zat al te stuiteren dat hij ging winnen....en ineens kwam er een kink in de kabel. Boos dat hij was. Hij smeet bijna de kaartjes van de tafel, rende weg, kwam weer terug. Ellen en ik zaten mekaar aan te kijken: moeten we de boel op gaan ruimen? Maar Thijs ging toch verder.... nog een stad erbij....en toen toch die ene straat weer terugpakken.

O, o, hij moet nog wel leren wat verliezen is! Dat valt niet mee als je meestal wint. Ellen kan dus ook veel beter tegen haar verlies. Zo zie je dat het veel verschil maakt hoe je op situaties reageert, door wat je meemaakt in je leven. En dat zit hem dan in de kleine dingen, ogenschijnlijk onbelangrijk... Alhoewel karakter ook meespeelt.

We hebben trouwens ook al bijna een nieuwe regering. Best snel, nog geen anderhalve maand na de verkiezingen. Alleen houden we allemaal ons hart vast wie de nieuwe premier wordt. Wiels houdt de spanning er nog even in.

wordt hij het??? we houden onze adem in...

Voor de verandering is nu Ard zijn auto naar de garage. Hij had een slippende V-snaar. Reedt elke morgen met afschuwelijk gepiep weg.

Tijd om er iets aan te laten doen. Morgen moet hij toch met mijn auto naar de keuring om de laatste afhandeling te laten doen. Dus ik ben thuis, kan nergens heen. Alle tijd om het appartement weer te soppen... Kan nog net voor vrijdag!

En dan zijn volgende week dinsdag opa en oma Vreugdenhil hier weer, bij leven en welzijn. We tellen de dagen af!

handig

Vanmorgen ben ik, samen met Rianne die toch geen school had, op zoek gegaan naar het kantoor van de rijbewijzen. Ze hadden mij verteld dat het aan de Santa Rosaweg zat. Een roze gebouw. En ja! Zomaar gevonden. Handig! Het stond er dan ook met koeieletters op. Nooit eerder gezien. Maar goed, ik moet eerst nog wel een doktersverklaring halen. Daarvoor moet ik ergens in Emmastad een formulier halen, die mijn huisarts dan weer in moet vullen, dan mag ik terugkomen. Nu was ik toch niet van plan om in een helemaal volle zaal te gaan zitten wachten tot ik aan de beurt was... Ik zie volgende week wel een keer, ga ik gelijk om half 8 als ze open gaan. Lijkt me een stuk handiger.
Op de heenweg hadden we mijn lekke autoband (was gister al gebeurd) laten maken bij mijn vaste bandenmannetje. Die band was zo geplakt. Hij wilde hem ook nog wel voor me in de auto leggen... Ik had gehoopt dat hij die band gelijk even zou verwisselen, maar die vlieger ging niet op.
Dus vanmiddag, na het eten, heb ik zelf de band verwisseld. Binnen een kwartier was ik klaar. Heel handig, vond ik zelf. Dat krijg je als je maar vaak genoeg moet oefenen. Dit was zeker de vierde band in anderhalf jaar. De volgende keer zal ik de timer zetten. Beetje uitdaging...

Theo en Arjan zijn na schooltijd, dat was al om 12 uur, met hun kunstmoeder meegegaan. Die waren dus mooi onder de pannen, tot aan Target.
Thijs was bij Kiet. En Ellen is met Rianne nog een poosje naar de baai gegaan. Het zonnetje scheen weer lekker. Daar moet je van genieten, natuurlijk.
Ard heeft op Target de kinderen verteld van de slavernij en alles wat daarmee te maken had. Beamer erbij, foto's van de film... De echte film is in elk geval niet geschikt voor kinderen, dat weten we al wel. Al zullen die van ons het wel willen zien, denk ik. Weet ik wel zeker.

http://www.flickr.com//photos/30678425@N02/sets/72157632104291939/show/

Zoals Ard al zei: ze hebben de stop er weer uit getrokken, het bad is weer leeg. Dus vanavond kon ik met een gerust hart door Saliña rijden om de jongens van judo te halen. Al lag er nog wel wat water langs de kant van de weg. Onze rooi is trouwens ook nog niet droog.

Awa seru

Dat is regen. Hopi veel! Sjonge jonge, blij toe dat we niet vaak van zulke dagen hebben. Toen we vanmorgen naar de kerk reden scheen de zon nog. Had ik mijn zonnebril nog nodig. Maar tijdens de kerkdienst werd het steeds donkerder buiten. Totdat het ineens heel hard ging waaien: alle losse blaadjes waaiden tussen de shutters door de kerk in. En toen begon het heel hard te regenen. En dat bleef het doen, heel hard regenen.

Na de kerkdienst viel het wel mee. Wij gingen koffiedrinken bij mensen van de kerk. Die ergens op een heuvel wonen. Erg leuk. Je keek uit over het Spaanse Water, tot aan de zee. Tot op een zeker moment er weer een enorme bui aan kwam en je nog net de bomen in de tuin kon zien. Wow, wat een water...

En fris dat het werd! Wel 26 graden... Geloof me, dan heb je het hier koud. Gelukkig had Ard al voorspeld dat het ging regenen vandaag, dus ik had al iets meer kleren aan.

Toen we naar huis gingen moesten we door Saliña. Althans, dat is normaal gesproken de kortste route. Bij Janwe twijfelde ik nog: (we waren met 2 auto's) of ik niet de route bovenlangs zou nemen. Minder kans om op een zondvloed te stuiten.

Toch Saliña gedaan. En ja: daar stond natuurlijk alles blank. Ik ben heel voorzichtig doorgereden, af en toe ging mijn accu-lampje branden, maar alles bleef het doen. Het water stond tot aan de onderkant van de auto. Dan heb je echt wel even buikpijn. Thijs en Ellen zitten dan ook zenuwachtig te doen. Ard raced overal doorheen met die Pick-up, hoog op de wielen en lekker zwaar op de weg.
Maar goed, we zijn veilig thuis gekomen, alwaar we de gevolgen van onze onvoorzichtigheid weg konden werken: ramen stonden open bij Arjan en Ellen, dus water naar binnen. Tja, dweilen dan maar.

 

 

 

De preek ging vanmorgen over Ruth. Vrijdag keek ik in de Tienerbijbel hoe het verhaal daar stond. Ellen vroeg spontaan of zij dan misschien mocht voorlezen in de kerk. Ik had het aan de dominee gevraagd, die vond het goed. Maar toen puntje bij paaltje kwam durfde ze toch niet, vanmorgen. Daarom heb ik het verhaal voorgelezen in de kerk.
Arjan heeft gebeamd. Ging op zich goed, alleen vlak voor de dienst bleek dat de schermen weer eens omgewisseld waren. Ik snap niet hoe dat kan, als je er niks aan hebt veranderd.
Het is goed gekomen, alleen hadden we toen nog niet de kleine dia's onder aan het scherm. Alleen wat je op de beamer zag, zagen wij ook voor ons. En dat is erg lastig! Na de dienst hebben we het samen voor elkaar gekregen om het weer normaal te hebben.
Zou het toch gekomen zijn van de voorpresentatie? Die liep trouwens goed.
Nog eens even checken bij anderen wat ze ervan vonden...

Laatste filmdag

De acteurs zijn weer thuis. Vanmiddag en vanavond zijn de laatste opnames geweest van Tula. En Ard en Theo waren erbij. Natuurlijk. Te horen aan hun verhalen was het een leuk feestje. Héél veel foto's, die nu nog niet geplaatst mogen worden. Nog een half jaartje geduld...
Je zou zeggen, nu daalt de rust weer. Maar ons kennende zal er ongetwijfeld weer iets anders komen!

Vanmorgen heeft Thijs weer geskeelerd. Het gaat steeds beter. Als je hem dan in de verte zijn best ziet doen, lijkt hij al weer zo groot. Maar hij heeft wel de elleboog-beschermers om zijn knieën (zo groot is hij dus toch nog niet...).
Vanmiddag hebben Thijs en ik triomino gedaan. Ik heb verloren, al was het op het nippertje. We zaten vlakbij elkaar. Halverwege het spel zei Thijs: Laat mij maar optellen.
Zo gezegd, zo gedaan. Het is zijn lust en zijn leven. Volgens mij denkt hij alleen maar in getallen. Want toen we onderweg waren om Ellen op te halen van de Zeeverkenners hadden we het over hoe oud hij is, wanneer hij jarig is 7-en-een-half, 7-drie-kwart zei hij zelf.
Nee, zei ik, een kwart jaar is 3 maanden. En je bent over 3 maanden nog niet jarig.
Waarop hij reageerde met: over 3 maanden is het... 25... 2.
Huh?
Ja, 25 van de tweede maand.
Haha, inderdaad, helemaal gelijk. Hij weet wel de nummers van de maanden, maar nog niet precies hoe elke maand heet.

Arjan heeft vandaag gezwoegd op zijn Spaans. Maandag een toets en hij mag geen onvoldoende halen. Maar eerst had hij vanmorgen nog geholpen met de platen van het appartement en takken uit de bomen zagen. Dat wil zeggen, Ard zaagde de takken en Theo en Arjan sleepten ze weg.

Nu is Ard onder de douche. Hij gaat zijn woeste baard weer af scheren. Blij toe.

Gloeiend

Ellen en Thijs waren vrij vandaag. Bezinningsdag voor meesters en juffen. Ellen kreeg een vriendinnetje te spelen: Jena. Dus wij zijn vanmorgen al om kwart over 11 naar de baai gegaan: het was heerlijk weer.
En dan te bedenken dat men in Nederland in kou en regen en donker zit...
Maar ik was de zonnebrandcrème vergeten. Dom, dom. Dus nu gloei ik aan alle kanten (waar mijn bikini niet zat...) Mag Ard mij straks eens lekker insmeren. Hij heeft Ellen ook al gedaan, want die zag ook iets te rood.
Thijs heeft zich een groot deel van de dag vermaakt bij de bar. Kuiert steeds over het strand met een nieuwe collega. Hij had het steeds over die nieuwe jongen. Keek ik toch eens goed vandaag, is het een meisje. Ze heeft super kort haar en de kleren die ze draagt zijn ook een beetje sekse-neutraal. Zegt Thijs: het is wel een jongen en hij heet Kimberley.
Maar Thijs, dat is echt een meisjesnaam.
Ik durfde het niet aan om tegen hem te zeggen: Kijk eens goed, ze heeft echt borsten...
Voor hetzelfde geld zegt hij alles tegen haar. Dat lijkt me dan weer niet zo leuk voor haar.
Ellen en Jena hebben heel veel gesnorkeld. Het zeepaardje weer opgezocht. Ellen is er nog steeds helemaal weg van. Jena had ook nog nooit een zeepaardje gezien, die vond het ook prachtig.

Vandaag waren er geen opnames voor Tula waar een van de mannen Vreugdenhil aan mee deed, maar de foto's van gisteren zijn wel op de officiele site gepubliceerd, dus die kunnen we met jullie delen!!

 

 

 

Aan het begin van de middag kwamen Rianne en Rosemarijn ook. Rianne had net op tijd mijn mailtje gezien. Gelukkig hadden ze hun zwemspullen al mee. Die kun je hier maar het best voor de zekerheid altijd in je auto leggen. Je weet maar nooit of je ergens een baai tegenkomt...

 

Ard had vandaag weer eens een andere activiteit. Als waarnemer observeren bij een grote rampenoefening op Hato. Het was spectaculair. In elk geval hebben ze (er was ook een collega mee) er veel van geleerd voor de scholen.

 

 

Alleen Theo en Arjan hadden gewoon school. Die kwamen gewoon vanmiddag thuis en gingen gewoon aan hun huiswerk. Heel stoer.
En Arjan heeft vanavond ook nog de presentatie voor zondag gemaakt! Heerlijk, die grote jongens die hierin meehelpen.

weer eens geen internet

Ach ja, dit is Curaçao. Er gaat best wel eens het één en ander mis in de administratie. Dan denken ze dat je niet betaald hebt. Krijg je daar een brief over die er meer dan een week over doet om hier te komen. Vervolgens ben je 2 dagen later afgesloten. En duurt het 2 dagen voordat alles opgehelderd is...
Dit zijn zo van die irritante dingen. Volgens Ard z'n collega's is dit heel normaal. Blijkbaar heeft iedereen hier op zijn tijd last van.
Gistermiddag had Ellen bijna geen huiswerk. En het was erg mooi weer. Dus zijn we lekker om half 2 naar de baai gegaan. Om half 5 weer terug. Heerlijk.

We moesten wel op tijd eten, want 's avonds hadden we een gemeente-avond. Ellen vond het belachelijk dat we daar samen heen wilden. Maar dat deden we toch. Ja, zeg, ze lag al in bed toen we weg gingen. Lekker slapen, dan merk je er niks van.
Het was een pittige vergadering. Wel goed om de dingen eens hardop te zeggen. Uiteindelijk ging het allemaal best goed, ook al ben je het niet in alles met elkaar eens.

Vanmiddag belde Ard dat hij er aan kwam,  halverwege de middag. Ze hadden gebeld van de film. Zaten dringend verlegen om soldaten, of hij kon komen, ja, als de jongens ook mee konden komen.... hij kwam natuurlijk als een speer naar huis. Arjan was net thuis, Theo kwam er juist aan. Die ook allebei mee.

Op hetzelfde moment kwamen ook Rianne en Rosemarijn er aan. Zij hadden namelijk Theo het laatste stukje meegenomen in de auto. Die hadden gelijk zoiets van: mogen wij mee????
Tot Ellen haar grote teleurstelling mocht het. Zoiets laat je niet lopen....
Ondertussen zat ik net met mijn schoonzusje Petra aan de skype. Moest ik Ellen zien te troosten, de rest uitzwaaien. Thijs dacht: dit is mijn kans! Die zegt in alle hectiek: Ik ga naar de baai.
Ik zei: Dat waag je niet in je eentje.

Maar hij pikt zijn handdoek van het rekje.
Zegt, met zijn hoofd om de deur: Ik ben om 4 uur terug.
Nog steeds hangt Ellen naast me te jammeren. Probeer ik nog steeds een gesprek met Petra aan de gang te houden.
Dus ja, Thijs was weg.
Na het skype-gesprek dacht ik: Shit, Thijs is echt weggegaan.
Toch nog even gewacht. Met Ellen een paar sommen nagekeken.
En om 4 uur, klokslag, klost Thijs de porch weer op. Hij had even geholpen bij de bar. Nee, ze vonden het helemaal niet erg dat hij alleen gekomen was.
Daarna heeft hij Ellen nog geholpen met haar geld-sommen.

Ik had helemaal geen zin om voor ons drietjes rijst met kip-kerrie te gaan maken. Mooi bewaren voor morgen. Hebben we lekker een broodje kroket gegeten met noedelsoep. Kip-kerrie doen we morgen wel.

Om half 8 was Ard weer terug met de jongens. De dames gingen door naar de kerk. Oefenen voor zondag.
Ze hadden het erg leuk gehad. Rianne heeft zelfs nog met een musket geschoten. Dat doet maar! Haha.

Ellen over school:

Vanmiddag was de 'Balans' gekomen, met de Balans-kids. Heerlijk blad, Ellen leest hem ook van voor tot achter.
Nu stond er een artikel in over een jongen waarbij dyslexie was geconstateerd. Hij vond het helemaal niet leuk op school, stond er op de voorpagina.
Het sprak Ellen vanzelfsprekend erg aan, die bladert dus door naar de betreffende bladzijde. Ondertussen tegen zichzelf pratend: Die jongen zit natuurlijk niet op een speciale school!
Leest het stukje, en inderdaad, jongen zit op een 'gewone' basisschool.
Ik hoorde het aan en wilde graag weten waarom Ellen van te voren al dacht dat hij dus niet op een speciale school zat. Eerst kon ze dat niet onder woorden brengen. Maar toen ik doorvroeg zei ze: "Het is toch veel fijner op een speciale school. Daar gaat het veel beter."
Waaruit ik kon concluderen dat we voor haar in elk geval de beste keus hebben gemaakt. Zij voelt zich op haar plaats in het Speciaal Onderwijs. Is gelukkig met haar plekje daar en gaat er vanuit dat dat voor alle 'speciale' kinderen geldt. Heerlijk kind.

Vanmorgen kon mijn auto weer opgehaald worden. Stuurbekrachtiging werkt weer. Ik heb zelfs het gevoel dat ik zo de bocht in kan schieten. Even wennen... Verder moet het ook weer wennen, door al die mankementen aan de auto word ik wel onzeker. Bij elk piepje krijg ik de kriebels. Ik hou voortdurend alle wijzertjes en lampjes in de gaten. Neurotisch... Zal wel weer beter worden, als het goed blijft gaan.

Tussen de middag waren Theo en Arjan ook al vrij. Met een auto vol kids zijn we naar huis gereden. Vooraan bij de weg, nog voor het park, heb ik onze jongens er uit gegooid (Kiet was ook mee, maar die wilde blijven zitten en dat wilde ik ook wel graag) en hebben we Rianne nog even opgehaald. Die heeft met Ellen taal geoefend en sommen gemaakt. Daarna zijn ze samen naar de baai gegaan.
Thijs en Kiet beweerden geen huiswerk te hebben. Ik hoop dat dat klopt. Die twee hebben zich vermaakt met Lego en een deel Nemo gekeken.

Theo is eerst aan zijn huiswerk gegaan. En toen heeft hij bedacht dat er nieuwe uitdagingen nodig zijn: op skeelers over een blauwe ton (zo-een als waar ze vlotten mee bouwen...) springen. En over 2 tonnen. Nog mazzel dat hij dan beschermers en een helm gebruikt. Ondertussen maakt Arjan dan de filmpjes. Je moet natuurlijk wel bewijs hebben.
Arjan oefent steeds weer op zijn eenwieler, samen met Ellen. Toch fijn dat we een pleintje hebben met een beetje een vlak wegdek. Daar wordt ook nog aan een huis gebouwd. De bouwvakkers waren vandaag dus een dankbaar publiek, compleet met applaus.

Stond ik net met Thijs en Kiet bij de judo, blijkt dat het geen judo is, vandaag. Waren ze vorige week vergeten te zeggen. Beetje balen. Kiet afgezet, konden wij weer naar huis. Lag Thijs ook een keer vroeg op bed op maandag. Zijn knuffel is vorige week verdonkeremaand door mij. Hij wilde het duimen maar niet afleren. Zelfs met washandje zag hij nog kans om een duim in zijn mond te krijgen. Of hij liep overdag met duim en knuffel. Nu zijn we rigoureus geworden. Alleen duurt het iets langer voordat hij in slaap valt. Maar het zal toch wel een keer wennen?

Over acteurs en zeepaardjes...

Komen we het strand oplopen, vanmiddag, is er gelijk iemand die tegen Ard begint te praten. Ik heb geen idee wie het is, maar gaandeweg het gesprek begrijp ik dat het iemand is van Tula, de film. Even later nog een acteur. Wel grappig, je bent zomaar iemand van hun wereldje. Overigens zijn het ook net gewone mensen die er van houden om lekker in de zon te liggen en in de zee te zwemmen en te snorkelen. Blijkbaar is Blue Bay wel geliefd, want er zijn al meer acteurs hier gespot!
Thijs is gelijk met het meisje van de bediening meegelopen. Het was geen werken, zei hij, het was helpen. Haha, die jongen kletst zich altijd overal uit.

Ellen had gister al een zeepaardje gezien. Een échte! Een meneer had hem aangewezen toen zij aan het snorkelen was. Ellen heeft het snorkelen weer helemaal te pakken. Nu kon zij aan papa vertellen waar het zeepaardje was. Inmiddels was hij een beetje verhuisd, maar ze hebben hem wel gevonden. Ook Rianne en Rosemarijn, die even later kwamen, hebben het zeepaardje gezien. Nooit geweten dat die hier ook in de buurt zitten, zeepaardjes.

Verder was het weer heerlijk om in het zonnetje te liggen. Het waaide er lekker bij. Dus nu ben ik een beetje aan de rode kant. Zal morgen wel weer bruin lijken.

Theo heeft gebeamd. Ging prima! Mijn voorpresentatie liep mooi tot het eind. Toen stopte hij. Dom, dom, vergeten om het zo te programmeren dat het steeds doorloopt.  Nu weet ik hoe het moet, dus volgende week  komt het goed. In elk geval lijkt het heel goed op de muur, dus hoeven we nog geen witte verf te vragen aan de Sint. Dit voor de insiders van Facebook...

klussen en baai

Altijd een leuke combi. Vanmorgen heeft Ard met Theo en Arjan, platen tegen het plafond geschroefd bij het appartement. Aan de buitenkant, nu. Ze waren al geverfd, ben je helemaal snel klaar. De ene helft is nu al klaar. De andere kant moet in delen. Daar zitten 2 vogelnestjes. Beetje sneu als je die achter platen stopt... We moeten er nog een keer foto's van maken, dat is er vandaag niet meer van gekomen. Aan de rechterkant heeft Ard ook de muren al aangesmeerd. Nu nog een paar likjes verf er over, dan lijkt het helemaal af.

Ze belden vandaag dat Ard een map had laten liggen op de set, gister. VPCO, kon niet missen... Een goede gelegenheid om nog even naar San Juan te gaan. Ellen en Thijs wilden liever met mij mee, hier naar de baai. Het was zo heerlijk! De zon scheen, het waaide lekker. Ik heb een paar uur liggen lezen: een spannend boek over een jongen in Colombia die in een soort FARC was gegaan. Thuis in de armoede, dit leek een uitweg. Was het natuurlijk niet.
Het boek was geschreven voor Warchild. Geeft veel inzicht in hoe het leven er daar aan toe gaat. Het spreekt extra aan, denk ik, omdat het (hier) dichtbij is!

Ard ging aan het eind van de middag nog even aan het smeren (buitenkant appartement). En ik kon het hele huis nog stofzuigen. Toen was Janwillem er ook. Die bleef eten enzo...
En vanavond heeft Theo de presentatie afgemaakt. Waarna ik hem nog heb gechecked. Dat was maar goed ook, want er miste een complete psalm. Blij toe dat ik dat nu merkte, en niet morgen in de kerk. In elk geval kan ik nu met een gerust gevoel gaan slapen.
Alles onder controle.

update

Even een politieke update. Werd wel weer eens tijd. Vandaag is er een verklaring ondertekend. Het is me nog niet helemaal duidelijk wie wat getekend heeft. Naar het schijnt hebben de partijen PS, PAIS, PNP en 1 iemand van de PAR ondertekend dat ze moeite gaan doen om dichter bij elkaar te komen. Respect was een woord dat gevallen is. Lijkt me wel een belangrijke! Uiteindelijk zal er dan een regeerakkoord moeten komen. Maar dat zou wel een half jaar tot een jaar kunnen gaan duren. PS en PAR liggen nogal ver uit elkaar en schijnen altijd met elkaar overhoop te hebben gelegen. Wat ik de afgelopen anderhalf jaar uit de mond van Wiels heb gehoord was ook niet veel goeds... dus niet zo'n wonder. Maar nu doet de PAR wel heel erg moeilijk. Politiek blijft een vreemd spelletje.
Het meest hoopgevende is dat misschien de interim-regering wel blijft, voorlopig. Daar is niemand rouwig om. Je hoort nergens meer protesten!! Terwijl ze heel vergaande maatregelen aankondigen. Ze doen het op een manier dat iedereen inziet dat het niet anders kan. Er straalt ongelooflijk veel gezag vanaf. En iedereen heeft vertrouwen in hun manier van regeren. Zo kan het dus ook, zelfs hier.
Ik ben wel heel benieuwd naar het hele verhaal. Je hoort maar zo'n klein beetje. We hebben ook nog steeds geen radio, anders konden we eens zoeken op de papiamentstalige zenders.

Theo heeft in vliegende vaart een presentatie in elkaar gezet, vanmiddag. Het ging zo snel! Wow, ik wou dat ik dat kon. In 3 kwartier had hij ongeveer alles erin staan. Ongeveer... De afwerking zal minstens nog net zo veel tijd kosten.
Hoezo, vroeg hij. Het is toch klaar??
Dat dacht ik niet. Eén lied is nog niet compleet, een foto invoegen voor de laatste dia, tweede collecte invullen. Hier zie je de ADHD om de hoek komen. Heel snel kunnen werken, maar het afwerken blijft erbij zitten. Gelukkig heeft hij dan mij... haha. Pietje Precies voor de details. Het is nu heel verleidelijk voor mij om het af te maken. Maar ja, dan leert hij er niet van. Dus ik hou me in.

Morgen komt Sinterklaas aan. In Nederland en ook hier. Knap hoor, van die man. Die kan echt 9000 kilometer ver in een paar uurtjes doen. In elk geval is het hier groot feest. Met veel spektakel en muziek. Alleen ben ik bang dat wij dat niet mee kunnen beleven. Want mijn auto moet morgenochtend nog even naar de garage. Iets met de stuurbekrachtiging. Als je ook een keer gaat sukkelen met een auto blijf je bezig.

rapportgesprekken

We moesten vanavond al om 6 uur op school zijn. Gesprekken voor Theo en Arjan. Daar zijn ze hier goed in: onmogelijk vroeg plannen. Maar nu ja, wat moet, dat moet.
Dus we aten om 5 uur. En om goed half 6 gingen wij, Ard en ik, met Theo naar Saliña. Ellen en Thijs achterlatend onder de hoede van Arjan.... Thijs had bij hoog en bij laag beweerd dat hij best zichzelf in bed kon leggen. Klinkt wel grappig, als hij dat zegt.

Ze hebben zelfs nog afgewassen met elkaar. Kleine kindertjes worden groot!
De juffen waren erg te spreken over Arjan. Hij komt steeds meer los, was eerst erg stil geweest op school. Voor de rest schatten ze, los van elkaar, in dat hij best slim is en dat het wel goed komt met hem. Klopt best wel met onze inschatting.

Bij Theo waren er iets andere termen die naar voren kwamen. Grappig, humor, structuur nodig. Maar ook voor Theo beweerden de 2 leraren die wij gesproken hebben dat hij het wel zal redden. Alleen zal hij er iets meer aan moeten doen. Een geheel andere spreekavond dan die we vorig jaar hadden bij het eerste rapport. Gelukkig maar. In elk geval weten wij nu waar we op moeten letten.
Leuke school, je merkt dat de docenten zo'n beetje alle leerlingen kennen. Ook die ze zelf geen les geven.

Daarna zijn we naar het WTC geweest. Daar was de banen en beroepenbeurs. Het komt er op neer dat er allerlei hogescholen acte de présence geven. En een paar universiteiten. Was wel grappig, maar ik had er meer van verwacht. Een meevallertje: om kwart over 8 waren we al weer thuis. Waar we alles in goede orde aantroffen. Ze worden echt groot...

Taxi

Vandaag weer het gevoel gehad dat ik een taxibedrijf heb. Ard was al om kwart voor 6 de deur uit. Richting Bandabou, lekker schieten en klimmen!

Dus ik heb de kids naar school gebracht. Half 7 weg, 20 over 7 weer thuis. Netjes gedaan.
Even tijd om het één en ander in huis te doen, mail checken, en andere onzin. Om 10 uur weer de deur uit: nog een keer naar de Botica. Nu vertelden ze dat er geen Concerta 54 mg meer is. Het agentschap kon ook niet vertellen wanneer het weer komt. Gevolgen van wanbetaling door de overheid. Dit is een invulling van mij, hoor. Maar er heeft de afgelopen maanden genoeg over in de krant gestaan. Kwestie van conclusies trekken. Nu heb ik een dubbele dosis 27 mg meegekregen. Alleen kun je er op wachten dat ook dat op raakt. Hopelijk is er dan nieuwe voorraad. Ik zal in elk geval eens informeren bij Ben Bolhuis. Die weet er vast meer van.
Een nieuwe machtiging gehaald bij de huisarts. De assistente had me het verkeerde briefje meegegeven voor de oefentherapeute... Dus nu de goede bij haar gebracht. Toen door naar de Albert Heijn voor de boodschappen.
En vandaar door naar de Albert Schweitzer. Boeken bestellen voor Theo en Arjan om te lezen voor Nederlands en Engels. Verplichte Lijster-serie. Nu snap ik waarom ik die Lijsters overal tegenkom. Wel balen dat ze niet zelf boeken uit mogen zoeken. Dit kost wel weer 135 gulden. Terwijl ik boeken zat heb die in aanmerking komen... Maar ja, wel zo makkelijk als de hele klas hetzelfde leest.
Waar ik ook nog de mentor van Theo tegenkwam. Een prettige toevalligheid, zoals ze zelf zei. Aangezien er enig overleg noodzakelijk was.

Evengoed was ik te vroeg voor Thijs. Maar gelukkig was mijn collega-bieb-moeder er nog. Konden we weer even bijkletsen.
Ik stond trouwens vandaag nog in het Dividivi-nieuws! In januari hopen we helemaal te starten met het uitlenen van boeken. Zag ik... met een oproep voor een een bankje, wat poefjes of een zitzak. Die laatste heb ik zelf bedacht. Toch maar weer fanatieker op Marktplaats.an kijken.

Vanavond (Ard was pas na half 7 thuis) heb ik Theo naar Theatro Luna Blou gebracht. Daar hadden ze een verplichte avond voor CAV. Ik zag net op Versgeperst.com wat ze daar doen. O.a. muziek van Abba en nog wat jaren 70 en 80 muzikanten. Denk dat Theo dat wel leuk vond.

Ard is dus soldaat in de Tulafilm...

 

Nu is Ard er heen om hem weer op te halen. Het loopt alleen een beetje uit. Toch fijn dat Theo daar via zijn vriend een berichtje over stuurde op sms. Alleen zag Ard het pas toen hij al in de stad was.

De perfecte maaltijd

Soms, heel soms, heb je dat. Dat alles precies zo loopt als je altijd zou willen. Zo'n moment hadden wij, zopas. We aten macaroni. Niemand mopperde! Iedereen nam een tweede keer, behalve Ard. Toen was de pan leeg. Ondertussen werd er een normaal gesprek gevoerd over van alles en nog wat. Zonder ruzie, zonder ergernissen.
Sjonge, jonge, in alle rust konden we uiteindelijk de maaltijd beëindigen. In stilte had ik nog meer te danken dan alleen voor daag'lijks brood, kracht en gezondheid.

Vanmorgen hebben Rianne en ik een enorme doos boeken ingevoerd in de computer, schoongemaakt en gecodeerd. Zodat de planken weer verder gevuld zijn! Er zijn nog wat dubieuze boeken, die heb ik meegenomen naar huis om zelf eerst te lezen.

Waar we echt nu naar op zoek moeten zijn boeken van AVI 7. Die zijn wel erg nodig en daar hebben we te weinig van. Maar ik denk dat Ellen haar klas donderdag verbaasd zal zijn over alle nieuwe boeken in de bieb.

Ard gaat morgen weer geheime missies uitvoeren. Ik denk dat de wekker héél vroeg moet staan.

Bijna klaar

Het had klaar kúnnen zijn... mijn lijstje. Maar ja, toen moest ik nog langs de botica. En daar hadden ze vanmorgen nog geen concerta binnengekregen. Terwijl ik al extra tijd had gerekend omdat je daar per definitie lang moet wachten.
Toen had ik al 2 grote ramen gewassen, de badkamers gedaan, 4 wassen gedraaid, 3 opgehangen. De voorporch een grote beurt gegeven... Best veel, dus.
Zou ik eerst Rianne ophalen en daarna Ellen. Was ik natuurlijk veel te vroeg bij haar school. Gelukkig was Rianne ook vroeg. Maar toen waren we ook veel te vroeg bij Ellen haar school. Weer wachten.

Rianne heeft met engelengeduld Ellen geholpen met rekenen. Wij rekenen hier weer met stuivers, dubbeltjes, kwartjes... tot zover gaat het wel goed, want die gebruiken we ook echt. Maar dan gebruiken ze in het rekenboek (ik zal eens kijken uit welk jaar dat boek is...) ook nog de rijksdaalders. En dan wordt het moeilijk. Want 1 rijksdaalder is 2 gulden 50, 2 rijksdaalders is dan... 4 gulden, begint Ellen, o nee, die centen moet je ook meerekenen, 5 gulden. En wat is dan 3 rijksdaalders??
Mijn moeder zal het wel herkennen. Want daar heb ik ook eindeloos over gedaan, voordat ik dat snapte.
Helemaal hopeloos werd het toen ze aan de andere kant van de som begonnen: iets kostte 7 gulden 50, hoeveel rijksdaalders heb je dan nodig?
Ik hoorde ze bezig en Ellen kwam er maar niet uit. Toen heb ik stiekem een munt van 5 gulden gepakt, die overgetrokken 4 keer, uitgeknipt en er F 2, 50 op gezet. Vooral niet aan Ellen laten zien dat ik die van 5 gulden heb gemaakt, want dan zou ze nog meer in de war raken. O, o, die sommen!!
Eigenlijk heeft Ellen altijd iets tastbaars nodig. Abstract en uit haar hoofd is een drama. Een geluk dat Thijs bij Kiet was, die had in een half uurtje de sommen kunnen maken waar Ellen anderhalf uur over deed. Morgen toch maar even met de juf over hebben, want dit is te lang. Zal de juf wel met mij eens zijn.

Nadat ik Rianne en Ellen bij de kerk heb gebracht ben ik (eindelijk) naar de bieb gegaan. De boeken stonden al een volle week klaar. Moesten ook al meer dan een week geleden in geleverd zijn. Had ik beter ook vorige week kunnen doen. Nu was de boete toch wel een beetje hoog opgelopen. Zonde. Bleek er ook nog een boek thuis te liggen... Morgen dus nog een keer.
Toen geprobeerd om 2 shirts van Arjan te ruilen. Gelukt! Hij heeft ze nog niet eens gezien. De vorige keurde hij zo al af. Een heel leuk streepje. Maar ja, ik heb er niets aan als ze in de kast liggen en hij trekt ze nooit aan. Nu maar weer iets minder uitgesproken shirts. Jammer hoor.

Daarna weer naar de Botica. Nu hadden ze wel 1 potje voor mij. Gedeeld door 3 = doen we 10 dagen mee. Schiet niet op. Voor de volgende keer moet ik maar iets eerder de boel regelen. Dit was een tikkeltje spannend.

Nu nog even mijn laatste restje was opvouwen. Dan ben ik er weer door voor vandaag. Ard is nog aan het schilderen bij Samuël en Galina, de pleegouders van Ellen haar vriendje. Ze komen in Julianadorp wonen, dat is wel leuk. Wordt een stuk makkelijker met spelen.

aan tafel!

Het duurt bij ons altijd even voor iedereen aan tafel zit na het commando 'aan tafel' , zo ook deze middag bij het soepje met stokbrood. Maar dit keer waren de leguanen, mee door een bui rond etenstijd er wel als de kippen bij, eerder dan de kinderen dus. Als er regen valt en de buik dus ook gevuld kan worden (omdat de spijsvertering op gang gebracht kan worden met een plens water), is de tuin ineens weer vol met deze jongens en meiden...

eerst de dorst lessen...

lekkere groene hap, blijft je huid ook lekker fleurig...

Tast toe!

en als het tijd is voor de afwas, moet iedereen ineens naar de wc.....

Vanavond hadden we het bij het eten over de dienst van vanmiddag. Onderwerp was: wat zijn de canonieke Bijbelboeken, hoe is de Bijbel ontstaan, hoe was de indeling in het Oude Testament (de Hebreeuwse Bijbel). De dominee had veel verteld. Volgens Theo en Arjan hadden ze meer geleerd dan op school bij Godsdienst... Thora, Profeten, Feestboeken. Om eens te checken wat er zoal was blijven hangen, vroeg Ard de kinderen welke 'blokken' er in de Bijbel staan waarop Thijs ook een duit in het zakje deed: 'Facebooken', dat had hij ook gehoord en geleerd van de dominee vanmiddag........ Overigens was dit dan wel precies waar ze het bij Arjan in de klas over hebben met Godsdienst. Dus ze leren er toch nog wel wat. 

 

We zijn zo weer een nieuwe week begonnen. Politiek belooft het weer spannend te worden, er is een 'takenkabinet' voorgesteld met als deelnemers, jawel, 4xP...... Pais, PS, PNP en PAR.... volgens mij had Ard al eerder geschreven over een brede zaken/regenboogregering.... zou het er nu dan echt van gaan komen? dit zou de beste regeringscombinatie worden en MFK en MAN, met beide een corrupte sectie in de partij, staan aan de zijlijn... als dit de combi wordt ben ik blij, maar nu nog zeker weten dat de PS geen minister van onderwijs zal gaan leveren want hun kandidaten zijn beide een ramp voor het onderwijs.....

 

Al weer naar de vlakte van Hato

Vanmorgen is Ard met de jongens (van ons), Rianne en Rosemarijn, Egbert en Aliya, de dominee en zijn vrouw, naar de vlakte van Hato geweest. Daar hebben ze weer stoere dingen gedaan. Vleermuizen die in de aanval gingen, touw-klimmen, wandelen, worstjes bakken op een vuurtje van koeiestront...
Het leverde weer heel mooie foto's op!

 

 

 

Ellen moest natuurlijk naar de zeeverkennerij. In die tijd kon ik de was doen, alle zooi opruimen hier in huis, stofzuigen...

Toen was het al weer tijd om Ellen op te halen. Daar vandaan zijn we doorgereden naar Tera Cora, waar we afgesproken hadden om de grote wisseltruc te doen.

Ellen mocht mee naar San Juan, en naar waar ze nog meer heen zouden gaan.

Theo en Arjan gingen mee terug. Arjan had afgesproken met een vriend om bezig te gaan met een werkstuk. Serieuze jongens! Wow.

Ard is met de rest naar San Juan geweest. Leuk plekje sowieso. Even alles van gisteren laten zien... Voor jullie een wat ander beeld van wat er komt:  http://nos.nl/video/435068-op-de-filmset-van-tula-the-revolt.html. Het is best heftig allemaal, ook wat Ard gedaan heeft, maar de bedoeling is echt dat hiermee een stuk geschiedenis weer de aandacht krijgt die het verdient. Vergelijk het maar met Braveheart of Soldaat van Oranje....

 

 

Verder zijn ze naar de Blauwe Kamer gegaan. Stukje wandelen, stukje zwemmen en dan onder de rots doorduiken. Het weer was er perfect voor. Stralende zonneschijn, als je dan vanuit de grot naar buiten kijkt lijkt alles blauw, vandaar de Blauwe Kamer.

Thijs had de vorige keer gevoelig zijn hoofd gestoten. Die hoefde vandaag even niet. Ellen heeft haar angst voor octopussen overwonnen en is wel gegaan. Stoere meid!

 

 

Thijs heeft toen een dubbele banaan geënterd en daarna een speedboot. Te horen naar zijn verhalen heeft hij die man de oren van het hoofd gevraagd. Hij kon ons in elk geval van alles vertellen over motors, kompassen en meer van zulke dingen. Hij heeft écht mogen sturen!! Stoere kapitein. Hij zat er helemaal vol van. Toen hij in bed lag verzuchtte hij nog dat dit de mooiste dag van zijn leven was.

 

he joo, captain Thijs...!
 

 

Ik ben zelf nog naar onze baai geweest. Daar heb ik uitgebreid bijgepraat met de andere biebmoeder van de Dividivi. Zij was net een week naar Nederland geweest in verband met een sterfgeval in de familie. 

Er hing de hele tijd precies boven onze baai een grote donkergrijze wolk. Dus van een beetje zonnen kwam ook niks.

Hopelijk morgen wel. Want ik zat al uit te rekenen dat ik vandaag zo'n 3,5 uur onderweg geweest ben met taxi-spelen. Nog een geluk dat mijn auto weer helemaal klaar is!

Arjan heeft gister en vandaag, met mijn hulp, de presentatie voor morgen in elkaar gezet. Hij mag (moet) morgen beamen. Theo kan dan volgende week. Tot die jongens het goed kunnen help ik ze. Daarna kunnen we het met z'n drieën verdelen.