Dus om kwart over 9 reed Ard weg met alle kinderen aan boord. Naar de vlakte van Hato: wandelen, klimmen, afdalen, vuurtje stoken, knakworstjes opwarmen, marshmallows eten...
Razend enthousiast en roodbruin (van het stof) kwamen ze om half 2 weer thuis.
Ik had ondertussen bijna alle ramen van het appartement schoon. Alleen de laatste deur nog... Theo bood aan om dat morgen te doen. Zodat we onze spullen konden pakken en naar de baai konden gaan.
We moesten nog wachten op de man van de verzekering die nog een keer een rondje rond huis en appartement wilde doen.
Bij de baai hebben ze al het stof eraf gespoeld. Lekker gezwommen, gedoken, gesnorkeld, met zand gespeeld. Zon, zee en zand, wat wil je nog meer?
Daarna waren ze wel moe. Thijs was zelfs te moe om te eten. Morgen maar even iets rustiger aan...
Thijs lag mooi vroeg in bed. Kwam er toch een uur later (!) nog weer uit: mama, mijn tand is er bijna uit.
Ik mocht hem er uit halen. Nu is het echt een grote garage geworden. En ook nog geen nieuwe tanden in het zicht...
Geen harde broodjes, appels met schil ed voorlopig. Wat een geluk dat z'n kiezen er nog wel in zitten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten